Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3412 Esas 2022/4903 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/3412
Karar No: 2022/4903
Karar Tarihi: 22.06.2022

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3412 Esas 2022/4903 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2021/3412 E.  ,  2022/4903 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
    Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
    Hüküm : Davacının davasının kısmen kabulüyle 2.000 TL maddi, 4.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

    Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Tazminat davasının dayanağı olan Tokat 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/484 Esas, 2014/238 karar sayılı dava dosyasının incelenmesinde; davacının suç işlemek amacıyla kurulan örgüte üye olmak ve hırsızlık suçlarından 22.04.2011 – 26.12.2011 tarihleri arasında 248 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 23.10.2014 tarihinde kesinleştiği, davacının tutuklulukta kaldığı sürelerin tamamının Amasya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.12.2012 tarihli 2011/346 Esas, 2012/245 sayılı ek kararı ile mahsup edildiği, tazminat davasının CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemede açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
    Davacının 20.000 TL maddi ve 40.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece; 5.378,18 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı taraftan tahsili ile davacıya verilmesine, hükmedilmesi üzerine dairemizce yapılan incelemede; UYAP sistemi üzerinden yapılan incelemede, davacının haksız gözaltında ve tutuklu kaldığı sürelerin tamamının mahsup edildiğine dair kayıt düşüldüğü görülmekle, belirtilen çelişkinin giderilerek, davacının haksız gözaltında ve tutuklu kaldığı sürenin başka suça ilişkin hükümlülüğünden mahsup edilip edilmediği hususu açıklığa kavuşturularak, sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmeden eksik araştırmaya dayalı olarak yazılı şekilde hüküm tesisi,
    Yargılama sırasında kendisini vekil ile temsil ettiren katılan kurum lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiğinin nazara alınmaması, gerekçesi ile hükmün bozulması üzerine;
    Yerel mahkemece duruşma açılıp, 2.000 TL maddi, 4.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla,


    Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
    Davacının 03.03.2020 havale tarihli temyizden feragat içerikli dilekçe sunduğu, davacının, nitelikli hırsızlık suçundan aldığı 1 yıl 8 ay hapis cezası sebebi ile hükümlü olarak cezaevinde bulunduğu, bu kapsamda kendisine vasi atanmış olup olmadığının araştırılarak, varsa vasisinin temyizden feragate muvafakatinin alınması, muvafakatin alınamaması halinde feragat yetkisi bulunmayan davacı hakkında, vekili tarafından bulunulan temyiz isteminin incelenmesi gerekirken, eksik inceleme ile karar verilmesi;
    Kabule göre de;
    Davacının 22.04.2011 -26.12.2011 tarihleri arasında tutuklulukta geçirdiği sürelerinin mahsup edildiği; Amasya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.12.2012 tarihli 2011/346 Esas, 2012/245 sayılı karar içeriğinden anlaşılmakla, bu şekilde davacının mahsup edilecek haksız bir tutukluluk süresinin kalmadığının anlaşılması karşısında, bu durum gözetilerek hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir manevi tazminata karar verilmesi gerektiği gözetilmeden davacı lehine fazla tazminata hükmedilmesi,
    Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 22.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Hemen Ara