MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, 5510 sayılı Yasa kapsamında doğum borçlanması yapabileceğinin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının 5510 Sayılı Yasa kapsamında doğum borçlanması hakkı bulunduğunun tesbiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın konusuz kalması nedeni ile reddine karar verilmiştir.
Davanın konusuz kalması halinde mahkemenin, yargılamaya devam ederek, dava açıldığı zaman hangi tarafın haksız olduğunu tespit edip, o tarafı yargılama giderlerine (bu arada vekâlet ücretine de) mahkûm etmesi gerekir. Yargıtay"ın yerleşmiş uygulaması da bu yöndedir. (Bkz. Kuru, Baki: Hukuk Muhakemeleri Usulü, 6. baskı, c. 111, İst. 2001, sh. 303 vd.). Mahkemece davanın açılmasına neden olan Kurumun yargılama giderlerine bu arada avukatlık ücretine mahkum edilmesi yerindedir. Ancak davanın konusuz kalması halinde karar verilmesine yer olmadığına karar verilmek gerekirken yazılı şekilde konusu kalmayan davanın reddine karar verilmesi hatalı olmuştur.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasında yazılı bulunan “Davacının davasının konusuz kalması nedeni ile reddine” sözcüklerinin silinerek yerine; “Davanın konusu kalmadığından karar verilmesine yer olmadığına ” sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, 18.04.2011 gününde oybirliği ile karar verildi.