Esas No: 2021/21358
Karar No: 2022/16723
Karar Tarihi: 22.11.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/21358 Esas 2022/16723 Karar Sayılı İlamı
7. Ceza Dairesi 2021/21358 E. , 2022/16723 K.Özet:
Sanık çeşitli tarihlerde kaçak eşya getirerek gümrüklenmeyen ürünleri satmış. Mahkeme, sanığın suçu işlediği ancak yasal düzenlemeler nedeniyle cezasının indirilmesi gerektiğine karar vermiştir. Bununla birlikte, müsaderenin yanında tasfiyeye de hükmedilmesi, yasal düzenlemelere aykırı olduğundan mahkeme kararı bozulmuştur. Kararın temel alındığı kanun maddeleri şunlardır:
- 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu'nun 3/5, 3/10, 3/18 ve 5/2. maddeleri
- 6455 sayılı Yasa ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun'un 3/18. maddesi
- 6545 sayılı Yasa ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun'un 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında
- 7242 sayılı Yasa ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun'un 3/22 ve 5/2. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi
- 7242 sayılı Yasa'nın 63. maddesi
- 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası
- TCK’nun 54/4. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat, sanık ... hakkında hükümlülük; müsadere, tasfiye
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Katılan vekilinin münhasıran sanık ... hakkındaki beraat hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II-Sanık ...’ın temyiz talebinin incelenmesinde;
1-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu gözetildiğinde;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla TCK’nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine hükmedilmesi gerekirken CMK’nun 232/6. maddesine aykırı olarak 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesinin gösterilmemesi ve yazılı şekilde müsaderenin yanında tasfiyeye de hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.