MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, çalışma gücünün 2/3"ünü kaybettiğinin ve çalışamayacak derecede malul olduğunun tesbitiyle,başvurusuna takiben 1.10.2005 tarihinden itibaren malulluk aylığı bağlanmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava nitelikçe: Davacının çalışma gücünü en az 2/3 oranında kaybettiği halde davalı kurumun istemi reddettiğinden bahisle, 01.10.2005 tarihinden itibaren maluliyet aylığı bağlanmasına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının Adli Tıp Kurumunda yapılan incelemeden sonra geçirdiği rahatsızlık nedeniyle yeniden malullük derecesinin değerlendirilmesine yönelik davacı vekilinin istemi kabul edilmeyerek, Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulu raporu ile davacının çalışma gücünü 2/3 oranında kaybetmediğinin anlaşıldığından bahisle davanın reddine karar verilmiş ve bu karar süresinde, davacı ve davalı tarafça temyiz edilmiştir.
Davacının 506 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olduğu malullük sigortasından aylık bağlanılmasını talep ettiği tarihte 10yılı aşkın sigortalılığı ve 1800 günden fazla prim ödeme gün sayısının bulunduğu, dava dilekçesinde sözü geçen gonartroz hastalığı nedeniyle malullük sigortasından aylık bağlanması isteminin, Kurum Sağlık İşleri Genel Müdürlüğü Sağlık ve Maluliyet İşleri Daire Başkanlığınca yapılan inceleme sonunda 2/3 oranında çalışma gücü kaybının bulunmadığından bahisle reddedildiği, itiraz üzerine Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunun 30.11.2007 günlü kararı ile davacının çalışma gücünün 2/3’nü kaybetmediğinden malul sayılamayacağına karar verildiği, yargılama sırasında Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Kurulunda yapılan inceleme sonucunda da davacının diz eklemlerinde hareket kısıtlılığına yol açan gonartroz nedeniyle, davacının meslekte kazanma gücünü %45 oranında kaybettiğinin tespit edildiği uyuşmazlık konusu değildir.
Uyuşmazlık, Adli Tıp Kurumu ihtisas kurulunun raporunun tanziminden sonra ortaya çıkan yeni durum nedeniyle davacının malul kabul edilip edilemeyeceğine, ilişkindir. Bu yönüyle davanın yasal dayanağı mülga 506 sayılı Yasanın 53 ve devamı maddeleri ile 5510 sayılı Yasanın 25 ve devamı maddeleridir. Anılan düzenlemelere göre malullük sigortasından aylık bağlanması için: sigortalının yazılı talepte bulunması, en az yasada öngörülen süre kadar sigortalılığının ve prim ödeme gün sayısının olması ile meslekte kazanma gücünün, 506 sayılı Yasanın yürürlükte bulunduğu dönemde 2/3 oranında, 5510 sayılı Yasanın yürürlüğe girdiği 01.10.2008 tarihinden itibaren ise %60 oranında kaybı gereklidir. Her iki yasada da maluliyetin belirlenmesine ilişkin yazılı istemin rapor tarihiden sonra olması halinde istek tarihi, raporun yazılı istekten sonraki bir tarihte düzenlenmesi halinde ise rapor tarihin takip eden aybaşından itibaren aylık bağlanacağı düzenlenmiştir.
Somut olayda davacı vekilinin 08.10.2009 tarihli dilekçesi ile davacının sol böbreğinin alındığını beyanla değişen bu duruma göre maluliyetinin yeniden değerlendirilmesine istemiş olup dosyaya getirtilen hastane evraklarından davacının sol böbreğinin ameliyatla alındığı anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca davanın anayasal bir hak olan sosyal güvenliğe ilişkin bulunduğu ve davacının maluliyet aylığı bağlanmasına ilişkin talebinin değerlendirilmesinde, yargılama sonuçlanana kadar ortaya çıkan tüm durumların dikkate alınması gerektiği göz ardı edilerek, gonartroz rahatsızlığına göre değerlendirmelerin yapıldığı raporların esas alınmak suretiyle davanın reddi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş: Davacıda bulunduğu anlaşılan gonartroz hastalığı yanı sıra böbreklerinde ortaya çıkan hastalığında değerlendirilmesi suretiyle davacının malul sayılmasını gerektirecek oranda çalışma güç kaybının bulunup bulunmadığını yöntemince belirlemek ve sonucuna göre bir karar verilmekten ibarettir.
Mahkemece açıklanan bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 05.04.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.