Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5563 Esas 2022/5078 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Taksirle öldürme suçundan sanık mahkum edilmiş ve hüküm temyiz edilmiştir. Dosya üzerinden yapılan incelemede, yerinde görülmeyen temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, sanık tamamen kusurlu olmakla birlikte, cezada orantılılık ilkesi ile adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle en üst hadden sanık hakkında fazla ceza tayini, Kanuna aykırı olduğundan hüküm BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri: TCK'nın 85/1, 22/3, 53/6, 62, 61/1, 22/4, ve 3/1. maddeleri.

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 22/3, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
24 Aralık 2017 tarihli Resmi Gazete'de yayınlanan 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 100. maddesi ile CMK'nın 299 maddesinde yapılan değişiklik neticesinde, her ne kadar katılan vekili duruşmalı temyiz isteminde bulunmuş ise de, duruşma açılmaksızın, dosya üzerinden yapılan incelemede:
TCK'nın 62. maddesinin uygulanıp uygulanmama hususunun hakimin takdir yetkisi kapsamında olması nedeniyle, takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin bir nedene dayanmayan; katılan vekilinin sanığın sebebiyet verdiği trafik kazasında katılanın diğer kızının da yaralanmış olması sebebiyle eylemin TCK'nın 85/2. maddesi kapsamına girdiğine, mahkemece hatalı kanun maddesinin uygulanması sebebiyle az ceza verildiğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın olaydan 1 saat sonra alınan doktor raporuna göre 1,49 promil alkollü vaziyette sevk ve idaresindeki aracı ile seyir halindeyken, olay mahalli ışık kontrollü kavşağa geldiğinde alkolün de etkisi ile azami hız limitinin 50 km/s olduğu olay yerinde ortalama 140 km/s hız ile girmesi nedeniyle aracının direksiyon hakimiyetini kaybederek yaptığı kaza sonucu, sanığın aracında bulunan Saniye Çaylak'ın öldüğü, kazanın meydana gelmesinde sanığın tamamen kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği olayda; taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde; TCK'nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekmekte olup, dava konusu olayda sanık tamamen kusurlu olmakla birlikte, cezada orantılılık ilkesi ile adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle en üst hadden sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 27/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.