Esas No: 2022/513
Karar No: 2022/5049
Karar Tarihi: 27.06.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/513 Esas 2022/5049 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2022/513 E. , 2022/5049 K.Özet:
Davacı, Türkiye Cumhuriyeti hükümetini cebren iskat veya vazife görmekten men etmeye teşebbüs suçundan suçlu bulunmakla birlikte, yapılan yargılama sonucunda beraat ettiği için tazminat talep etti. Yerel mahkemece, davacının 290.000 TL manevi tazminat talebi kısmi olarak kabul edilmiş ve davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Davalı vekili temyiz etmiş fakat Yargıtay 12. Ceza Dairesi, yerel mahkemenin kararını onamıştır. Kanun maddeleri olarak, davacı tutuklu kaldığı sürede görevli ve yetkili mahkemeye dava açma hakkına sahiptir. Ayrıca, maddi tazminat talebinin reddedilmesine karşın manevi tazminat talebinin kısmen kabul edilebileceği yönünde de hüküm bulunmaktadır.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 290.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/188 Esas - 2015/143 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının Türkiye Cumhuriyeti hükümetini cebren iskat veya vazife görmekten men etmeye teşebbüs suçundan 06.04.2010 – 22.06.2010 ve 11.02.2011 – 19.06.2014 tarihleri arasında 1301 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 08/06/2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu,
Davacının 340.258,16 TL maddi, 2.000.000 TL manevi tazminatın 05.04.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece maddi tazminat talebinin reddine, 800.000 TL manevi tazminatın 05.04.2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine dairemizce yapılan incelemede hükmedilen manevi tazminatın fazla olduğu ve davacının gözaltında kalmadığının bildirilmesine rağmen gözaltında kaldığı kabul edilerek tazminat miktarının belirlenmesi ve yasal faiz başlangıç tarihi olarak kabul edildiği gerekçeleri ile hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp, 290.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, davanın reddi gerektiğine, hükmedilen tazminat miktarının fazla olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 27.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.