Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3043 Esas 2022/5079 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 13/07/2017 tarihli, 2017/471 Esas ve 2017/1246 Karar sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A- Davalı vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 41.530 TL olduğu ve nitelikli kasten öldürme suçundan 07.01.2015 – 10.06.2015 tarihleri arasında 154 gün gözaltında ve tutuklu kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 13.871,89 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve hükmedilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, davalı vekilinin temyiz istemin CMK'nın 298. maddesi gereğince; REDDİNE;
B- Davacı vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Tazminat talebinin dayanağı olan Balıkesir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/169 Esas – 2015/404 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının kasten öldürme suçundan 07.01.2015 – 10.06.2015 tarihleri arasında 154 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 05.01.2016 tarihinde kesinleştiği, gözaltı tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 25.000 TL maddi, 25.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 4.409,02 TL maddi, 9.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda;

Davacının gözaltında ve tutuklulukta geçen süreleri sebebiyle toplam maddi zararın 4.871,89 TL olması gerekirken, mahkemece 4.409,02 TL maddi tazminata hükmedilerek eksik tazminata hükmedilmiş olması sebebiyle CMK'nın 280/1-b maddesi gereğince hükmün bozulmasına, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta CMK'nın 303/1-h maddesi ile aynı Kanunun 280/1-a maddesi verdiği yetkiye istinaden düzeltilmesi mümkün olduğundan, kararın hüküm fıkrasında geçen '4.409,02 TL' ibaresinin karardan çıkartılarak yerine '4.871,89 TL' ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 13/07/2017 tarihli, 2017/471 esas ve 2017/1246 sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK’nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Balıkesir 1. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 27.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.