Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/2513 Esas 2022/5090 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul'da gece yol çalışması nedeniyle iki yönlü kullanılan yolda, Sanık ... ve sevk ettiği otomobil ile seyir halinde iken karşıdan karşıya geçmeye çalışan yaya ile çarpışması sonucu yaya hayatını kaybetmiştir. Sanık taksirle öldürme suçundan mahkûm olmuştur. Ancak, sanığın kusuru ile ölen yayanın kusuru eşdeğer olduğundan cezasında takdiri indirime gidilerek mahkûmiyetine karar verilmiştir. Ancak, sanığın cezasının paraya çevrilmemesi kararına yasal gerekçe gösterilmemiş olduğundan karar bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri ise TCK'nın 85/1, 62/1, 53/6 ve 63. maddeleridir.

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Hüküm : TCK' nın 85/1, 62/1, 53/6, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 21:30 sıralarında sanık ...’in sevk ve yönetimindeki otomobil ile yerleşim yerinde gece vakti yol çalışması nedeniyle iki yönlü kullanılan yolda Çanakkale istikametinden İstanbul istikametine seyir halinde iken olay mahalline geldiğinde istikametine göre sağ taraftan yola girerek karşıdan karşıya geçmeye çalışan yayaya tespit edilen noktada yol üzerinde çarpması sonucu yaya ...'in ölümü ile neticelenen olayda; sanığın sevk ve yönetimindeki otomobil ile mahal şartlarına göre kontrolsüz seyir halinde olduğu ve hızını kısa hüzmeli far ışıkları altındaki görüş alanını kontrol edebilecek ve tedbir alabilecek düzeye düşürüp kontrollü şekilde seyrine özen göstermediği ve belli bir mesafe kat eden yayaya tedbirsizce çarptığı anlaşılmış olup, tespit edilen çarpma noktası da dikkate alındığında, dikkatsiz ve özensiz davranışlarından dolayı olayda ölen yaya ile aynı oranda eşdeğer kusurlu olduğu anlaşılmakla,
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK'nın 50. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın geçmişi, kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre, olayın meydana gelmesinde ölen yaya ile eş değer oranda kusurlu olmakla birlikte hakkında takdiri indirim nedenleri uygulanan sanığın, dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışının bulunmaması göz önüne alındığında, mahkemece "sanık hakkındaki ceza miktarı dikkate alındığında yasal şartları oluşmadığından" şeklindeki yetersiz ve yanlış gerekçe ile TCK'nın 50/4. maddesi gereğince paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 27.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.