Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4372 Esas 2022/5095 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 62/1, 50/1-a, 52/1-2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
25/07/2015 günü saat 08:20 sıralarında sevk ve idaresindeki otomobil ile Atatürk Bulvarı üzerinde sol şeritte seyreden sanığın, sağındaki bisiklet yolu üzerinde aynı yönde seyreden ve kavşağa geldiğinde sol kısımdaki kavşak adasına doğru yönelen ...'nun yönetimindeki elektrikli bisiklete çarpması sonucu ...'nun hayatını kaybettiği, 25/07/2015 tarihli ölü muayene tutanağında, müteveffanın ölüm sebebinin trafik kazasına bağlı kafa içi kanama ve kafatası çökme kırığı olduğunun tespit edildiği, 25/07/2015 tarihli trafik kazası tespit tutanağında sanığın 2918 sayılı KTK'nın 52/1-a maddesinde düzenlenen kavşaklara, dönemeçlere yaklaşırken hızını azaltmamak kuralını ihlal ettiğinin bildirildiği, Adli Tıp Kurumu Ankara Trafik İhtisas Dairesi Başkanlığı tarafından tanzim edilen 18/09/2018 tarihli bilirkişi raporunda ise sanığın, aracının hızını mahal şartlarına göre ayarlamaması, kavşak yaklaşımında hızını azaltmamasından dolayı tali kusurlu olduğunun belirlendiği, hükme esas alınan bu raporların oluş ve dosya kapsamına uygun olduğu olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ve katılanlar vekilinin kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken TCK’nın 50/4. maddesi delaleti ile TCK’nın 50/1-a maddesi olarak gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısı ve uygulama maddesi olan TCK'nın 52/3. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün (5) numaralı bendi hükümden çıkarılarak yerine, "Sanığa verilen 2 yıl 1 ay hapis cezasının TCK 50/4-1.a. maddesi gereğince, sanığın sosyal ve ekonomik durumu göz önünde bulundurularak adli para cezasına çevrilmesine, TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 760 tam gün olarak belirlenmesine; TCK'nın 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 15.200,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.