Esas No: 2022/2941
Karar No: 2022/5115
Karar Tarihi: 27.06.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/2941 Esas 2022/5115 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2022/2941 E. , 2022/5115 K."İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 6.771,31 TL maddi, 6.800,00 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Van 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/241 Esas – 2015/348 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının silahlı terör örgütüne üye olma, 2911 sayılı kanuna muhalefet suçlarından 03.05.2015 – 29.09.2015 tarihleri arasında 149 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 18.12.2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 15.000,00 TL maddi, 100.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 6.771,31 TL maddi, 6.800,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmiş olup;
Gerekçeli karar başlığında, dava türü olarak, “Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat” yerine, “Haksız Tutuklama Nedeniyle Tazminat’’ olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir. Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminata hükmolunması, temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, hükmolunan manevi tazminat miktarının fazla olduğuna vekalet ücretine, davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ve sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tazminat talebinin dayanağı olan ceza dosyasına ilişkin olarak düzenlenen serbest meslek makbuzunun davacı ile avukatı arasındaki hukuki ilişkiye dayandığı, bu nedenle koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında maddi zararın tayininde dikkate alınamayacağı gözetilmeden, 2.000 TL vekalet ücretinin maddi zarar kapsamında davacıya ödenmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün maddi tazminata ilişkin 1 numaralı fıkrasının içeriğinin tamamının hükümden çıkarılması ve yerine ''Davacının maddi tazminat isteminin kısmen kabulü ile 4.771,31 TL maddi tazminatın tutuklama tarihi olan 03/05/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine'' cümlesinin yazılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.