Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3416 Esas 2022/5126 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/3416
Karar No: 2022/5126
Karar Tarihi: 27.06.2022

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3416 Esas 2022/5126 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2021/3416 E.  ,  2022/5126 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ceza Dairesi
    Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
    Dava Tarihi : 24/06/2019
    Hüküm : İlk Derece Mahkemesi hükmünün kaldırılarak, davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 28.852,32 TL maddi ve 60.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine ve davalı vekilinin temyiz isteminin reddi

    Davalı vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar ile davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hükme yönelik, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 12.02.2021 tarihli, 2019/3897 Esas, 2021/452 sayılı " İlk Derece Mahkemesi hükmünün kaldırılarak, davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 28.852,32 TL maddi ve 60.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine " ilişkin kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 78.630,00 TL olduğu ve davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 78.852,32 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olmadığı görülmekle,
    Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 12.02.2021 tarihli, 2019/3897 Esas, 2021/452 Karar sayılı " İlk Derece Mahkemesi hükmünün kaldırılarak, davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 28.852,32 TL maddi ve 60.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine" dair kararı, davalı açısından 6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin "a" bendinde yer alan temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre kesin nitelikte olmadığı anlaşıldığından, davalı vekilinin temyiz talebinin reddine ilişkin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin, 10.03.2021 tarih ve 2019/3897 – 2021/452 sayılı ek kararında isabet bulunmadığından, temyiz isteminin reddine dair ek kararın kaldırılarak yapılan incelemede;
    Tazminat talebinin dayanağı olan Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 2019/727 Esas – 2019/607 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan 12.04.2016 - 13.02.2019 tarihleri arasında 1037 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda davacının eyleminin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçu kapsamında kaldığı değerlendirilerek 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin mahkumiyetine dair hükmün CMK'nın 231/5 mddesi gereğince açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 25.04.2019 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
    Davacının 1.000.000 TL maddi, 1.000.000 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece, davanın reddine hükmedilmesi üzerine davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince ilk derece mahkemesinin hükmünün kaldırılarak, 28.852,32 TL maddi, 60.000,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmiş olup;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Tazminat talebinin dayanağı olan Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 2019/727 Esas – 2019/607 Karar sayılı ceza dava dosyasında yapılan yargılama sonunda 25.04.2019 tarihli karar ile kullanmak için uyuşturucu ve uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak suçundan davacının 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve CMK’nın 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu aşamadaki hükmün davacı bakımından herhangi bir sonuç doğurmadığı, ancak davacı bakımından dayanak mahkeme hükmünde belirtilen 5 yıllık denetim süresi sonunda davanın düşmesi veya hükmün açıklanması halinde tazminat davasının şartlarının değerlendirilmesinin mümkün olduğu dikkate alınarak davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmesi,
    Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16 Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 12.02.2021 tarihli, 2019/3897 Esas, 2021/452 Karar sayılı " İlk Derece Mahkemesi hükmünün kaldırılarak, davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 28.852,32 TL maddi ve 60.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine" dair hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2. madde ve fıkrası uyarınca BOZULMASINA; bozma kararı doğrultusunda işlem yapılmak üzere 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 8. maddesi ile değişik 304/2. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi’ne iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na GÖNDERİLMESİNE; 27.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.







    Hemen Ara