Esas No: 2021/5493
Karar No: 2022/5051
Karar Tarihi: 27.06.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5493 Esas 2022/5051 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2021/5493 E. , 2022/5051 K."İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 37.322,73 TL maddi ve 140.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.07.2017 tarih, 2016/438 - 2017/256 sayılı davacı lehine 39.859 TL maddi, 500.000 TL manevi tazminat takdir edilmesine ilişkin hükmünün davacı vekili ve davalı vekili tarafından istinaf talebinde bulunulması üzerine, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin 02.12.2019 tarih, 2019/799 - 2019/2572 sayılı düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararı davacı vekili ve davalı vekil tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 15.03.2021 tarih, 2020/1547 - 2021/2557 sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildiği, Dairemizin bozma ilamına uyularak Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucu kurulan 15.06.2021 tarihli hükmün davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine CMK'nın 307/3. maddesi gereğince dosya Dairemize gönderilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Tazminat talebinin dayanağı olan Elazığ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2016/294 Esas – 2016/241 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının terör örgütü üyeliği suçundan suçundan 27.04.2009 – 29.06.2009 tarihleri arasında 63 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, 29.06.2012 – 05.01.2016 tarihleri arasında 1285 gün hükümlü olarak kalıp infazın durdurulması üzerine yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 18.10.2016 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 200.000 TL maddi, 1.000.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 39.859 TL maddi, 500.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda maddi tazminatın 43.940,81 TL’ ye yükseltilmesi, manevi tazminatın 220.000 TL’ye indirilmesi suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi üzerine Dairemizce yapılan incelemede, maddi tazminatın 37.322,73 TL olması ve hükmedilen manevi tazminatın fazla olduğu gerekçeleri ile hükmün bozulması üzerine dosyanın gönderildiği İlk Derece Mahkemesince 37.322,73 TL maddi 140.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmesinde;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin hükmedilen tazminat miktarının az olduğuna ilişkin tüm, davalı vekilinin davanın reddi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda fazla manevi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5271 sayılı CMK'nın 302/2. madde ve fıkrası gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 27.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.