Esas No: 2021/9433
Karar No: 2022/5053
Karar Tarihi: 27.06.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/9433 Esas 2022/5053 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2021/9433 E. , 2022/5053 K.Özet:
Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi, davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik yapılan istinaf başvurusunu düzelterek esastan reddetti. Davacı, uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan 517 gün gözaltında ve tutuklu kaldıktan sonra beraat etti ve tazminat talebinde bulundu. Yerel mahkeme, davacıya 25.922 TL maddi, 35.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak ödenmesine hükmetti. Ancak yapılan istinaf başvurusu sonucunda hükmedilen maddi tazminat 25.527,35 TL'ye indirildi. Temyiz istemine karşı yapılan karar, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca esastan reddedildi ve dosya Alanya 2. Ağır Ceza Mahkemesi'ne gönderildi. Kanun maddeleri ise, 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi olarak belirlendi.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 13.12.2019 tarihli, 2019/2964 Esas, 2019/3631 Karar sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 2017/1707 Esas – 2018/1059 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan 18.04.2017 – 17.09.2018 tarihleri arasında 517 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 21.12.2018 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 50.000 TL maddi, 50.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 25.922 TL maddi, 35.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda hükmedilen maddi tazminatın 25.527,35 TL’ye indirilmesi suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin eksik inceleme ile usul ve yasaya aykırı karar verildiğine ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 13.12.2019 tarihli, 2019/2964 Esas, 2019/3631 Karar sayılı düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Alanya 2. Ağır Ceza Mahkemesi'ne; kararın bir örneğinin de Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 27.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.