Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3849 Esas 2022/5207 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan tutuklanan ve gözaltında tutulan davacı, yapılan yargılama sonucunda beraat etti. Ancak tazminat talebine ilişkin açılan dava, CMK'nın 142/1. maddesi gereği süresi geçtiği gerekçesiyle reddedildi. Davacı vekilinin istinaf başvurusu sonucunda Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verdi. Yapılan temyiz incelemesi sonucunda da bu kararın esastan reddine karar verildi ve dosya Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesine gönderildi. Kararda, CMK'nın 5271 sayılı kanunu ile değişen 304/1. maddesi ve 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 8. maddesi de detaylı bir şekilde açıklanmıştır.

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hükme yönelik, Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 17.09.2020 tarihli, 2020/599 Esas, 2020/343 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/204 Esas – 2016/200 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan 20.03.2015 - 04.11.2015 tarihleri arasında 229 gün gözaltında ve tutuklu kalan davacının yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün 23.06.2016 tarihinde kesinleştiği, gözaltı ve tutuklama tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 40.000,00 TL maddi, 50.000,00 TL manevi tazminatın ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece davacı hakkında 15.06.2016 tarihinde verilen hükmün 23.06.2016 tarihinde kesinleştiği, CMK’nın 142/1. maddesinde 1 yıllık süre geçtikten sonra 29.04.2019 tarihinde dava açıldığı gerekçesi ile davanın reddine hükmedilmesi üzerine davacı tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin davanın süresinde olduğuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 17.09.2020 tarihli, 2020/599 Esas, 2020/343 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 28.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.