Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/4552 Esas 2022/5210 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hükme yönelik, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 25/01/2018 tarihli, 2017/4325 Esas, 2018/331 Karar sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar davacı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 2016/120 Esas – 2016/134 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan 11.04.2010 - 17.03.2011 tarihleri arasında 340 gün tutuklu kalan davacının yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün 25.04.2016 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 100.000,00 TL maddi, 100.000,00 TL manevi tazminatın ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece davacı hakkında 14.04.2016 tarihinde verilen hükmün 25.04.2016 tarihinde kesinleştiği, CMK’nın 142/1. maddesinde 1 yıllık süre geçtikten sonra 10.07.2017 tarihinde dava açıldığı gerekçesi ile davanın reddine hükmedilmesi üzerine davacı tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun davalı lehine hükmedilen 3.960 TL vekalet ücretine ilişkin paragrafın çıkarılarak 770 TL vekalet ücretine hükmedilmesine ilişkin paragrafın eklenmesi suretiyle düzeltilerek esastan reddine karar verilmiş olup,
649 sayılı KHK ile değişik CMK'nın 142/9. maddesi uyarınca davanın tümüyle reddedilmesi halinde davacı tarafından talep edilen tazminat miktarı dikkate alınarak hesaplanan nisbî vekalet ücretine hükmedileceği ancak bu ücretin Tarifede sulh ceza hâkimliklerinde takip edilen işler için belirlenen maktu ücretten az, ağır ceza mahkemelerinde takip edilen davalar için belirlenen maktu ücretten fazla olamayacağı gözetildiğinde, davacı tarafından talep edilen tazminat miktarına göre hesaplanan nisbî vekalet ücretinin 17.950 TL olduğu, ancak bu ücret ağır ceza mahkemelerinde takip edilen davalar için belirlenen maktu ücretten fazla olamayacağından, yerel mahkemece davanın reddi üzerine davalı lehine 3.960 TL vekalet ücretine hükmedilmesi yerinde olmakla, bölge adliye mahkemesince vekalet ücretinin 770 TL olarak değiştirilmesi temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacının davanın reddine karar verilmesinin doğru olmadığı ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 25/01/2018 tarihli, 2017/4325 Esas, 2018/331 Karar sayılı düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK.nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için İstanbul Anadolu 12. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 28.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.