Esas No: 2022/4468
Karar No: 2022/6386
Karar Tarihi: 12.09.2022
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/4468 Esas 2022/6386 Karar Sayılı İlamı
3. Hukuk Dairesi 2022/4468 E. , 2022/6386 K.Özet:
Davacı, davalıya sözleşme gereği yakıt teslim ettiği ancak bedellerinin ödenmediğini ve icra takibi başlattığını belirterek davayı açmıştır. İlk derece mahkemesi, davalının sözleşmeye aykırı davrandığını ancak teslim edilen yakıtların standartlara uygun olduğunu ve bedelinin ödenmesi gerektiğini kabul ederek davanın kabulüne karar vermiştir. Bölge adliye mahkemesi, bilirkişi raporunu esas alarak davalının istinaf başvurusunu reddetmiştir. Temyiz edilen kararda, davalının sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. Karar ve ilam harçlarının davalıdan alınması gerektiği uyarısı yapılmış ancak davalının harçtan muaf olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, peşin alınan karar ve ilam harcının davacıya iadesine karar verilmesi gerektiği ifade edilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 323. ve 326. maddeleri
- 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/1-j maddesi
"İçtihat Metni"
ANKARA 15. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde itirazın iptali davasının yapılan yargılaması neticesinde davanın kabulüne, dair verilen karara karşı davalı vekilinin istinaf yoluna başvurması üzerine davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, yönelik olarak verilen kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalı tarafa sözleşme gereğince yakıt teslim edildiğini, kabul tutanağı ile teslim edilen yakıtların ihtirazı kayıt sürülmeksizin kullanıldığını, ancak bedellerinin ödenmediğini, bedellerinin ödenmesi için davalı aleyhine Batman 2. İcra Müdürlüğünün 2016/7819 esas dosyası ile icra takibi ile başlatıldığını, davalının takibe itiraz ettiğini, yapılan itirazın haksız olduğunu belirterek davalının itirazının iptalini, takibin devamını ve davalı aleyhine asgari %20 kötü niyet tazminatına mahkum edilmesini talep etmiştir.
Davalı, davacının yaptığı yakıt tesliminde mevzuata aykırılıklar olduğunu savunarak davanın reddini dilemiştir.
İlk derece mahkemesince; sözleşmeye aykırı olarak yakıt teslim edilmiş ise de, söz konusu yakıtların muayene ve kabul tutanağı düzenlenerek sözleşmeye uygun olduğu gerekçesi ile davalı kurum yetkililerince teslim alındığı ve tutanak üzerine herhangi bir ihtirazi kayıt düşülmediği, ayrıca söz konusu yakıtların laboratuvarda analizlerinin yaptırıldığı ve analiz sonuçlarının geçerli olan kalorifer yakıtı standartlarına uygun olduğunun belirtildiği, ayrıca ana
dağıtım firmasının ikmal programında yaşanan aksaklıklar sebebiyle davacı şirkete yakıt teslim edilemediğinin davalı kuruma bildirildiği, yakıtların teslim alınarak ilgili yurt müdürlüklerince kullanıldığı, yapılan değerlendirme sözleşmeye aykırı davranılmışsa da verilen yakıtların standartlara uygun olduğu, yakıtların davalı tarafça kullanıldığı ve bedelinin davacıya ödenmesi gerektiği, davacıya ait ticari kayıtlarda fatura bedellerinin ödendiğine dair bir kaydın bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile; Ankara 28. İcra Müdürlüğünün 2016/18159 esas sayılı dosyasındaki takibe yapılan itirazın iptali ile takibin 120.249,19-TL asıl alacak, 3.945,08-TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 124.194,27-TL alacak miktarı üzerinden işleyecek faiz ile birlikte devamına, davacının icra inkar tazminatı talebinin kabulü ile, asıl alacağın %20'si oranında olan 24.049,84-TL tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine, karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesi kararına karşı, davalı tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince; hükme esas alınan bilirkişi raporunun yeterli, denetime ve somut olayın özelliklerine uygun olması, davacının faturalara konu yakıtı teslim etmiş olması, davalının takibe konu faturalarda belirtilen yakıtı ihtirazi kayıt ileri sürmeden teslim alıp kullandığının, bedelini ödemediğinin sabit olması, yakıtların standartlara uygun olduğunun yapılan analiz raporu ile anlaşılması, fatura bedellerinin davacı tarafa ödenmesi gerektiği gerekçesiyle, davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Karar ve ilam harçları, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 323. maddesinde yargılama giderleri arasında gösterilmiş olup, kanunda yazılı haller dışında yargılama giderlerinin aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verilir (m.326).
Davanın kabulü halinde başvuru ve kabul edilen dava değeri üzerinden hesaplanan nisbi karar ve ilam harcının HMK'nın 323.maddesi gereği davalıya yükletilmesi gerekirse de, somut olayda davalı ..., 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/1-j hükmüne göre harçtan muaftır.
Buna göre ilk derece mahkemesince; 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/1-j hükmü uyarınca davalının harçtan muaf olduğu gözetilerek peşin alınan karar ve ilam harcının davacıya iadesine karar verilmesi gerekirken, davacı tarafından yatırılan peşin harç ile bakiye karar ve ilam harcının davalıdan tahsiline ve bakiye karar ve ilam harcının da davalıdan tahsiline karar verilmiş olması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılması ve ilk derece mahkemesi kararının düzeltilerek onanması, HMK'nın 370 inci maddesinin ikinci fıkrası hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılmasına ve ilk derece mahkemesi kararının hüküm fıkrasının 3. ve 4. bendinin çıkartılarak yerine "3-Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi uyarınca davalı bakanlık harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 4- Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi
uyarınca davalı bakanlık harçtan muaf olduğundan davacı tarafından yatırılan 35,90 TL peşin harcın karar kesinleştiğinde istek halinde davacıya iadesine" ifadesi eklenmesine hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 12.09.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.