Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/2275 Esas 2022/5187 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 50/4,50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, sanık ...'nun işletme müdürü, temyiz dışı sanık ...'nın vardiya amiri olarak görev yaptığı Öz Maltaş Madencilik Kimya Eğitim İnşaat Sanayi ve Ticaret Limited Şirketine ait iş yerinde, olay tarihinden bir ay önce işe başlayan ...'nın, 22/06/2013 tarihinde temyiz dışı sanık ...'in kullandığı forkliftin ayaklarına, yaklaşık 1.100 kg ağırlığında olan magnezit dolu torbanın ön kulplarını taktığı, torbanın arka kulplarının takılması için temyiz dışı sanık ...'ın forklift ile torbayı geriye doğru çektiği sırada, yan destede bulunan üst üste istifli iki çuvalın devrilmesi ile ...'nın torbaların altında kaldığı ve kaldırıldığı hastanede kafa travmasına bağlı subaraknoit kanama ve kardiak arrest sonucu öldüğü,
Ölenin, şirketin 21.05.2013 tarihli engelli işçi talebi doğrultusunda Kütahya Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğünün ...’nın özür grubunun ruh hastalıkları, özür derecesinin %40 olduğunu belirten işe gönderme formu ile gönderildiği ve ...’nın 23.05.2015 tarihinde işe alındığı, yine olay tarihinden iki gün öncesi olan 20/06/2013 tarihli sağlık kurulu raporuna göre de, ...'nın hafif mental retardasyon + ambliyopi nedeni ile görme ve zihinsel engelli olup özür oranının % 54 olduğu, Dairemizin 21.11.2016 tarih, 2015/14304-2016/12867 kararı ile öncelikle ...'nın %54 özür oranına ilişkin sağlık kurulu raporunun ilgili firmaya verilip verilmediği ve firmanın bu rapordan, suç tarihinden önce haberdar olup olmadığının ilgili kurumlardan sorularak tespiti ile bilahare iş güvenliği konusunda uzman bilirkişi heyetinden rapor alınarak, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekçesi ile bozulduğu, bozma ilamı sonrasında, Kütahya Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğünün 04.05.2017 tarihli yazısı ile, ölenin %40 engelli olduğunu belirten işe gönderme formu ile gönderildiği, engelli raporlarının kişilerin kendilerinde olduğundan firmalara gönderilmediği, ilgili firmanın 22.01.2018 tarihli cevap yazısında da işçinin %54 özür oranına ilişkin sağlık kurul raporundan şirketin haberdar olmadığının belirtildiği, sanığın 24.08.2018 tarihli bilirkişi heyet raporuna göre, ölenin işe girişte işe giriş periyodik muayene formunun bulunmaması, ölenin fabrikanın maden bölümünde dikkat gerektiren manyezit bulunan big-baglerin kuşaklarının forklift çatallarına bağlama işini yaptığının herkes tarafından bilindiği, ölenin bu işi yaparken sağlık ve güvenlik yönünden işe uygun olup olmadığının göz önünde bulundurulmadığı, maden bölümünde yapılan sevkiyat işlerinin iş güvenliği talimatına uygun yapılıp yapılmadığının denetlenmediği, forklift operatörüne forkliftin kullanımından kaynaklanabilecek riskler ve kaçınma yollarına ilişkin eğitim verdirmediği, big bag istiflemesinin doğru ve güvenli yapılıp yapılmadığını denetlemediği, bu nedenlerle asli kusurlu olduğu anlaşılmakla,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin ceza miktarına, hapis cezasının paraya çevrilmesine, bilinçli taksirle hareket edildiğine, süre tutum dilekçesi vererek kararı temyiz eden sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 28.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.