Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/4506 Esas 2022/5212 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen çocukların cinsel istismarı davasında tutuklu kalan ve beraat eden davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davası açtı. Mahkeme, davacının talebi doğrultusunda maddi ve manevi tazminatın ödenmesine karar verdi. Ancak yapılan istinaf incelemesi sonucunda tazminatların düzenlenmesinde yanlışlık olduğu tespit edildi ve karar düzeltildi. Davacının tazminat talebinin görüşüldüğü davada, tutuklama süresi konusunda yeterli inceleme yapılmadan karar verildiği için karar bozuldu ve dosya yeniden incelenmek üzere Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine gönderildi.
Kanun Maddeleri:
- Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davalarında Ceza Muhakemeleri Kanunu'nun istinaf hükümleri doğrudan uygulanamaz, Hukuk Muhakemeleri Kanunu hükümleri kıyas yoluyla uygulanır.
- Tazminat miktarlarının azaltılması veya artırılmasının düzeltilerek esastan reddine karar verilmesinde engel yoktur.
- Tutuklama süreleri konusunda yeterli inceleme yapılmadan karar verilmesi kanuna aykırıdır.

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 26.01.2018 tarihli, 2018/188 Esas, 2018/273 Karar sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davaları her ne kadar 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununda düzenlenmiş ise de özel hukuk yanı ağır basan bir dava olması nedeniyle bu Kanunda düzenlenme bulunmayan hallerde tazminat hukukunun genel prensipleri çerçevesinde 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun uygulanması gerekmektedir. Ceza Muhakemeleri Kanununun 280/1. maddesinde düzenlenen duruşma açılmadan düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilebilecek haller bir suç kovuşturması sonucu verilen hükümler için geçerli olup doğrudan tazminat davalarında uygulanması mümkün değildir. Bu nedenle Hukuk Muhakemeleri Kanununun istinafa ilişkin hükümlerinin kıyas yolu ile uygulanması gerekmekte olup, aynı Kanunun 353. maddesi gereğince tazminat miktarlarının azaltılması veya artırılmasının duruşma açılmaksızın düzeltilerek esastan reddine karar verilmesinde bir engel bulunmadığından tebliğnamedeki tazminat miktarının artırılmasının duruşma açılarak yapılması gerektiğine ilişkin bozma isteyen görüşe ve davalı vekilinin, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin 05.03.2018 tarihinde tebliği üzerine 12.03.2018 tarihinde verdiği dilekçesinde hükme ilişkin itirazlarını bildirerek katılma yoluyla temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmakla, tebliğnamedeki davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerektiğine ilişkin görüşe iştirak edilmemiştir.
Tazminat talebinin dayanağı olan Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/520 Esas – 2012/366 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının çocukların cinsel istismarı
suçundan 27.09.2010 – 03.10.2011 tarihleri arasında 369 gün tutuklu kaldığının kabul edildiği, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün 11.04.2017 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;

Davacının 200.000,00 TL maddi, 100.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 7.023,23 TL maddi, 14.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda maddi tazminatın 7.762,30 TL olarak ve vekalet ücretinin 2.611,46 TL olarak değiştirilmesi suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş olup;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin ve davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazının reddine, ancak;
Dairemizce UYAP üzerinde yapılan kontrolde davacının tazminata konu tutuklama müzekkeresinin infazının 28.06.2011 tarihinde durduğu, 01.09.2011 tarihinde tekrar infaza başladığı görülmekle, davacı hakkındaki tutuklama müzekkeresinin infaz tarihlerinin ceza infaz kurumundan sorulması suretiyle infaz edilen sürenin tereddüde mahal vermeyecek şekilde tespit edilmesi sonrası bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 26.01.2018 tarihli, 2018/188 Esas, 2018/273 Karar sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" dair hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2. madde ve fıkrası uyarınca BOZULMASINA; bozma kararı doğrultusunda işlem yapılmak üzere 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/2. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 28.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.