Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/4069 Esas 2022/6456 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalı belediye ile davacı şirket arasında yapılan bir anlaşmada, davalı belediye şirketlerin tesislerinin deplase edileceğini ve masrafların karşılanacağını taahhüt etmiştir. Deplase işlemi tamamlandıktan sonra, davalı belediye taahhüt ettiği masrafları ödemediği için davacı şirket alacak davası açmıştır. İlk derece mahkemesi, bilirkişi raporuna dayanarak davacının deplase bedelini davalıdan tahsil etmeye hak kazandığını belirterek, davacının talebini kabul etmiştir. Ancak, davalının temyiz başvurusuna karşılık, yapılan incelemede davalının ödeme tarihinden önce temerrüde düşürülmediği gerekçesi ile işleyen faiz oranının düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 117. maddesi de bahsedilen konunun hukuki dayanaklığını açıklamaktadır.

İSTANBUL 13. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasının kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen kararın, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davalı belediyenin talebi üzerine şirketlerine ait tesislerin deplase edileceğinin ve deplase masraflarının karşılanacağının kararlaştırıldığını, deplase işlemlerinin 08/12/2006 tarihinde tamamlandığını, toplam 228.242,82 TL masraflarının olduğunu, bu masrafın davalı belediyece karşılanmadığını ileri sürerek; 228.242,82 TL’nin iş bitim tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı; işin AYKOME kararı gereğince yapıldığını, AYKOME üyesi olan davacının iş bedelinin ödenmesini isteme hakkı bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince; alınan bilirkişi raporu ile davacının deplase çalışması yaptığı ve bu bedeli davalıdan isteyebileceğinin belirlendiği gerekçesiyle, davanın kabulü ile 228.242,82 TL deplase bedelinin iş bitim tarihi olan 08/12/2006 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesinin kararına karşı, davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince; ilk derece mahkemesince toplanan deliller, alınan bilirkişi raporu ve delillerin gerekçede tartışılmasında bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle, davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2) 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 117. maddesinin 1. fıkrası hükmüne göre; "Muaccel bir borcun borçlusu, alacaklının ihtarıyla temerrüde düşer".
Somut olayda, davacı tarafça dava tarihinden önce deplase bedelinin ödenmesine ilişkin yazının davalı belediyeye tebliğ edildiğine dair herhangi bir belge ibraz edilememiştir.
Buna göre ilk derece mahkemesince; davacının, davalıyı dava tarihinden önce temerrüde düşürdüğünü ispat edemediği gözetilerek, hükmedilen alacağın dava tarihinden işleyecek faizi ile tahsiline karar verilmesi gerekirken, açıklanan husus göz ardı edilerek, işin bitirildiği tarihten itibaren faiz yürütülmüş olması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılması ve ilk derece mahkemesi kararının düzeltilerek onanması, HMK'nın 370/2 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının hüküm fıkrasının (1) numaralı bendinde yer alan “ ...08/12/2006 tarihinden...” ifadesi çıkartılarak yerine “dava tarihinden” ifadesinin yazılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 13/09/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.