Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/4680 Esas 2022/6497 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Trabzon Tüketici Mahkemesi'nde görülen bir alacak davası sonucunda verilen hüküm, bölge adliye mahkemesi tarafından incelendi ve istinaf başvurusu esastan reddedildi. Davacı tarafın temyiz dilekçesi kabul edildikten sonra yapılan incelemede, miktar veya değeri kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararların temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması nedeniyle davacının temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Kararda, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi ve 366. maddesi açıklanarak, temyiz dilekçesinin reddi kararı verilmiştir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi, miktar veya değeri kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararların temyize konu edilemeyeceğini belirtmektedir. 366. madde ise, temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması halinde, temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerektiğini düzenlemektedir.

TRABZON TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasında verilen hüküm hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; davacı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Miktar veya değeri kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (HMK) 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde HMK’nın 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanun’un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.
Dosya içeriğine göre, hüküm altına alınan ve temyize konu edilen toplam miktar bölge adliye mahkemesinin karar tarihi itibari ile kesinlik sınırı olan 107,090 TL’nin altında kalmaktadır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de kararı veren bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 14/09/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.