Esas No: 2020/1536
Karar No: 2022/5262
Karar Tarihi: 29.06.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/1536 Esas 2022/5262 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2020/1536 E. , 2022/5262 K.Özet:
Sanık, şantaj suçundan 2 yıl hapis ve 200 TL adli para cezası, görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan ise 4 yıl hapis cezası ile cezalandırılmıştır. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesi, istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. CMK'nın 286/2-a. madde, fıkra ve bendi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları temyiz edilemez. Bu nedenle, sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri; TCK 107/1, 52/2, 53/1-3, TCK 134/2-1, 53/1-3.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suçlar : Şantaj, görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal
Karar : Sanığın, şantaj suçundan TCK’nın 107/1, 52/2. 53/1-3. maddeleri gereğince 2 yıl hapis ve 200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan TCK’nın 134/2-1, 53/1-3. maddeleri gereğince 4 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin İstanbul 44. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.02.2018 tarihli, 2017/332-2018/34 sayılı hükümlerine yönelik istinaf
başvurusunun esastan reddine dair karara karşı yapılan temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar
Şantaj ve görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin İstanbul 44. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.02.2018 tarihli, 2017/332 Esas - 2018/34 Karar sayılı hükümlerine yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 01.03.2019 tarihli, 2018/2485 Esas - 2019/592 Karar sayılı kararına karşı yapılan temyiz isteminin reddine ilişkin 01.04.2019 tarihli ek karar, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılama sonucunda, ilk derece mahkemesince, sanığın, şantaj suçundan TCK’nın 107/1, 52/2, 53/1-3. maddeleri gereğince 2 yıl hapis ve 200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan TCK’nın 134/2-1, 53/1-3. maddeleri gereğince 4 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş olup, CMK'nın 286/2-a. madde, fıkra ve bendi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesi tarafından CMK’nın 296/1. madde ve fıkrası gereğince verilen temyiz isteminin reddine dair 01.04.2019 tarihli ve 2018/2485 Esas - 2019/592 Karar sayılı ek karara yönelik sanık müdafinin aynı Kanunun 296/2. madde ve fıkrası gereğince yaptığı temyiz isteminin, CMK’nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince isteme uygun olarak ESASTAN REDDİNE, CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için İstanbul 44. Asliye Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 29.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.