Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/6528 Esas 2022/5223 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : T rafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : CMK'nın 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanması ile TCK'nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet


Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK'nın 179/3-2, 62. maddeleri gereğince 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Giresun 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/01/2015 tarihli ve 2014/327 esas, 2015/56 sayılı kararının 27/01/2015 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 06/06/2015 tarihinde kasten yaralama ve tehdit suçlarını işlediği ve Giresun 2. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 16/10/2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Giresun 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 25/03/2016 tarihli ve 2015/1450 esas 2016/416 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Sanığa isnat edilen eylemin, 5237 sayılı TCK'nın 179. maddesinin 2-3. maddesinde düzenlenen ''trafik güvenliğini tehlikeye sokma'' suçuna ilişkin olduğu , trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu için TCK'nın 179. maddesinin 2.fıkrasında temel ceza miktarının ''üç aydan iki yıla kadar hapis cezası ''olarak belirlendiği ; 5271 sayılı CMK'nın 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24.maddesi ile başlığı ile birlikte yeniden düzenlenmiş olan ''Basit Yargılama Usulü ''başlıklı 251.maddesinin 1.fıkrasında yer alan ''Asliye ceza mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir .'' şeklindeki düzenlemeye, 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan ''01.01.2020 tarihi itibarıyla kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulü uygulanmaz.'' şeklindeki düzenleme ile sınırlama getirilmiş ise de; Anayasa Mahkemesi'nin 19.08.2020 tarihli 31218 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan, 25.06.2020 tarihli ve 2020/16 esas, 2020/33 karar sayılı iptal kararı ile; ''...kovuşturma evresine geçilmiş...'' ibaresinin, aynı bentte yer alan ''...basit yargılama usulü..'' yönünden Anayasa'ya aykırı bulunarak iptaline karar verilmesi sebebiyle kovuşturma evresine geçilmiş olan ve basit yargılama usulü uygulanabilecek dosyalar yönünden 7188 sayılı Kanunun 5. maddesinin 1-d bendinde yer alan düzenlemenin iptal edildiği anlaşıldığından; Anayasa Mahkemesi kararlarının geriye yürümesi mümkün olmayıp, Ceza Muhakemesi Kanununda yapılan değişiklerin ise derhal uygulanması gereklemekle birlikte, basit yargılama usulü uygulanan olaylarda CMK'nın 251. maddesinin 3. fıkrasınına göre; ''mahkumiyet kararı verildiği takdirde sonuç ceza dörtte bir oranında indirilir.'' şeklindeki düzenleme karşısında, Anayasa Mahkemesinin anılan iptal kararının neticeleri itibarıyla maddi ceza hukukuna ilişkin olduğunun ve CMK'nın 251.maddesinin 3.fıkrasında yer alan düzenlemenin sanık lehine sonuç doğurabilecek nitelikte olduğunun anlaşılması karşısında, TCK'nın 7.maddesi ile CMK'nn 251. maddesi hükümleri gözetilmek suretiyle ,sanık lehine olan uygulamanın belirlenerek yerine getirilmesi ve gereği için dosyanın, ''Basit Yargılama Usulü yönünden ''yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması ;
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak sair yönler incelenmeksizin BOZULMASINA, 29/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.









...