Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4032 Esas 2022/5230 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, Özge Plastik San. Tic.Ltd.Şti'ne ait deponun yeniletme işlemleri sırasında, üzerine bastığı eternitin kırılması sonucu yaklaşık 7.49 metre yükseklikten düşmesi neticesinde bir kişinin ölümüne sebep oldu. Asliye Ceza Mahkemesi, Taksirle Öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine karar verdi, ancak uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verirken gerekli kanun maddeleri gösterilmediği için hüküm bozuldu.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 85/1, 62, 52/4. maddeleri
- TCK'nın 50/4. maddesi (adli para cezasına çevirme yönlendirmesi)
- TCK'nın 50/1-a maddesi (adli para cezasına çevirme şartları)
- TCK'nın 52/3. maddesi (adli para cezasının belirlenmesi)
- CMK'nın 232/6. maddesi (uygulama hatası)

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 62, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre; Özge Plastik San. Tic.Ltd.Şti'ne ait deponun eternit kaplı çatısının mülk sahibi olan sanık tarafından yeniletme işlemlerinin yapıldığı,olay günü saat 10:00 sıralarında sanıktan izin alan ...'in sökülen eternitleri almak üzere çıktığı çatıda üzerine bastığı eternitin kırılması sonucu yaklaşık 7.49 metre yükseklikten düşmesi neticesinde öldüğü olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,sanık müdafinin kusur durumuna, suçun unsurlarının oluşmadığına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, uygulama maddesi olan TCK’nın 50/4. maddesi yönlendirmesi ile TCK’nın 50/1-a maddesinin gösterilmemesi ile hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısı ve uygulama maddesi olan TCK'nın 52/3. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322.maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 3.fıkrası çıkarılarak yerine “Sanığın sosyal ve ekonomik durumu nazara alınarak, TCK'nın 50/4. maddesi yollamasıyla 50/1-a.maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 605 tam gün olarak belirlenmesine, TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL hesabıyla 12.100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 29/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.