Esas No: 2021/283
Karar No: 2022/5286
Karar Tarihi: 05.09.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/283 Esas 2022/5286 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2021/283 E. , 2022/5286 K.Özet:
Dava, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebi üzerine görüldü. Davacının tazminat talebi reddedildi ve bunun üzerine davacı ve davalı avukatları temyiz etti. Temyiz yoluyla davalı vekilinin istemi reddedildi. Ancak, davacı vekilinin temyiz istemi de kesinlik sınırını aşmadığı için reddedildi. Kararda, temyiz sınırının hangi kanunlara göre belirlendiği ve neden davacı vekilinin isteminin reddedildiği açıklandı. Kanun maddeleri olarak, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi, 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi, 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Davalı vekilinin yokluğunda verilen hükmün 01.07.2016 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, davalı vekilinin de hükmü CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 11.07.2016 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin isteme uygun olarak REDDİNE;
2- Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190 TL olduğu ve davacının reddedilen tazminat miktarının 1 (Bir) TL olması nedeniyle hükmün davacı açısından kesin oluğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı, talep edilen ve reddedilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davacı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 05.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.