Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4517 Esas 2022/5317 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, taksirle öldürme suçu nedeniyle mahkum olmuştur. Sanığın kullandığı araç, yaya geçidine giren motosiklete çarpmış ve motosiklet üzerindeki bir kişi ölmüştür. Mahkeme, sanığın tali kusurlu olduğunu tespit etmiştir. Ancak, hükümdeki bazı eksiklikler nedeniyle, mahkeme kararı bozulmuş ve sanığın cezası adli para cezasına çevrilmiştir. Bu cezanın belirlenmesinde TCK'nın 50/4. maddesi, 50/1-a maddesi, 52/3. maddesi ve 52/2. maddesi uyarınca ekonomik durumu dikkate alınarak hesaplama yapılmıştır.

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın kusur durumu, olayın meydana geliş şekli, ikinci çarpma sonucu ölümün meydana geldiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü saat 18:30 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki aracıyla meskun mahal dışında, iki yönlü, 2 şeritli, düz, kuru, eğimsiz, kaza noktasının 2 metre gerisinde yaya geçidi levhası bulunan devlet karayolunda seyir halindeyken istikametine göre sağındaki refüj aralığından yaya geçidini kullanarak geçiş yapan motosiklete çarptığı, motosiklet üzerindekilerin yola savrulduğu, aynı istikamette gerisinde seyir halinde olan ...’nın otomobilin ön tampon kısmıyla yola savrulan boş motosikleti aracının altına aldığı, kaza nedeniyle motosiklet üzerinde bulunan ...’ın öldüğü, katılan ...’ın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı, mahkemece kazanın meydana gelmesinde sanığın tali kusurlu olduğunun tespit edildiği olayda;
1-Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanık hakkında hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK'nın 52/3. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince istemine aykırı olarak BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 3. paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, “Sanığın sosyal ve ekonomik durumu nazara alınarak 2 yıl 1 ay hapis cezasının TCK'nın 50/4. maddesi delaleti ile 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün
sayısının 760 tam gün olarak belirlenmesine; TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 15.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.