Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4539 Esas 2022/5376 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin genel usul ve Yasaya aykırılık dışında özel bir sebebe dayanmayan, katılan vekilinin ise TCK'nın 50. maddesinin uygulanmaması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın idaresindeki kamyonetle, gündüz vakti, meskun mahal dışı, orta refüjle bölünmüş, üç gidiş üç gelişten oluşan asfalt kaplama karayolunda, sol şeritte seyrederken, aracının ön kaput sol tarafı ve ön ... sol tarafı ile gidiş yönüne göre sağdan sola doğru orta refüje doğru 10,5 metrelik yolun yaklaşık 9 metresini geçmiş 1940 doğumlu yayaya çarpmasıyla, sanığın kaza noktasından 150 metre gerisinde bulunan 50 km hız sınırı levhasına karşın hızını belirlenen sınıra indirmeyerek, tali kusuruyla yayanın ölümüne sebebiyet verdiği olayda;
1-)Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK'nın 52/3 maddesine aykırı davranılması,
2-)Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK'nın 50/4 maddesi atfıyla 50/1-a maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 223/6. maddesine aykırı davranılması,
3-)Sanığa verilen taksitli adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsiline karar verileceğinin ve ödenmeyen para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin ihtaratı yerine yalnızca adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsiline ihtaratına yer verilerek TCK'nın 52/4 maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 3.maddesinin hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın sosyal ve ekonomik durumu göz önüne alınarak sanığa verilen hapis cezasının TCK'nın 50/4 maddesi yollamasıyla 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK'nın 52/3 maddesi gereğince 605 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK'nın 52/2 maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 12100 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi ve hükmün 4.maddesinde ''taksitlerden birinin ödenmemesi halinde tümden tahsiline'' ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine ''Sanığa verilen taksitli adli para cezasının taksitlerinden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsiline karar verileceğinin ve ödenmeyen para cezasının hapis cezasına çevrileceğinin ihtaratına'' ibaresinin eklenmesi ile sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.