Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/1893 Esas 2022/5333 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacının uyuşturucu imal ve ticareti suçundan tutuklanıp, sonradan beraat etmesi üzerine açtığı tazminat davasında, yerel mahkemece davalıdan maddi ve manevi tazminatların ödenmesine hükmedilmiş; ancak maddi tazminatın faizi konusunda hatalı karar verilmiştir. Bu sebeple, ceza dairesi karar bozup yerel mahkemenin tutuklama tarihinden itibaren faiz uygulamaması gerektiğini belirterek dosyayı tekrar incelemeye almıştır. Yapılan son incelemede, davacının kendi kusuruyla tutuklanmasına sebep olduğu ve tazminat miktarlarının fazla olduğuna dair temyiz itirazları reddedilerek, yerel mahkemenin kararı uygun bulunmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesi: Tutukluluk süresinin tazminatı ile ilgili düzenlemeleri içerir.

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağını oluşturan ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/95-2014/2 sayılı ceza dava dosyası kapsamında davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan 25/02/2014-03/07/2014 tarihleri arasında 128 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonucunda davacının beraatine hükmedildiği, hükmün 24/10/2014 tarihinde kesinleştiği, gözaltına alınma ve tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve Kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 7.100 TL maddi, 6.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece, 3.584 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminatın 25.02.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine üzerine dairemizce yapılan temyiz incelemesi sonucunda ceza dava dosyası celp edilip incelenerek beraat hükmünün kesinleşme şerhli örneğinin davacıya tebliğ edilip edilmediği, dolayısıyla 11.09.2015 tarihinde açılan davanın CMK'nın 142/1. maddesinde öngörülen üç aylık süre içinde açılıp açılmadığı tereddüde mahal vermeyecek şekilde tespit edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerektiği ile tutuklama tarihinden itibaren faize hükmolunmasının talep edildiği dikkate alınarak 26.02.2014 tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken, 25.02.2014 tarihinden itibaren faize hükmolunması gerektiğinin gözetilmemesi gerekçeleriyle bozulması üzerine yerel mahkemece 3.584 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 26.02.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin davacının kendi kusuruyla tutuklanmasına sebep olduğuna ve tazminat miktarlarının fazla olduğuna yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 06/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.