Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2010/1797 Esas 2011/1783 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2010/1797
Karar No: 2011/1783
Karar Tarihi: 01.03.2011

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2010/1797 Esas 2011/1783 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi         2010/1797 E.  ,  2011/1783 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

    Davacı, iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
    Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
    K A R A R
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalı ...."nin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
    2-Dava işkazasına uğrayan davacının maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
    Mahkemece maddi tazminat isteminin reddine, manevi tazminat isteminin kabulü ile 25.000,00 TL manevi tazminatın yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmiştir.
    Davacının iş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe uğramadığı ancak yanıcı maddeden kaynaklanan patlama nedeniyle vücudunda yanıkların oluştuğu olayda davacının kusurunun bulunmadığı, davalı işverenin işçisi olup iş kazasında yaşamını yitiren işçisi ... % 25, davalı işverenin % 75 oranında kusurlu olduğu dosya içeriğinden anlaşılmaktadır.
    Borçlar Kanunu’nun 47. maddesi hükmüne göre hakimin özel halleri göz önünde tutarak manevi zarar adı ile sigortalıya verilmesine karar vereceği bir para tutarı adalete uygun olmalıdır. Hükmedilecek bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde, bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmak için gerekli olan kadar olmalıdır. 22.06.1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
    Hakimin bu takdir hakkını kullanırken, ülkenin ekonomik koşulları, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, paranın satın alma gücü, tarafların kusur durumu, olayın ağırlığı , olay tarihi gibi özellikleri göz önünde tutması, bunun yanında olayın işverenin işçi sağlığı ve güvenliği önlemlerini yeterince almamasından kaynaklandığı da gözetilerek gelişen hukuktaki yaklaşıma da uygun olarak tatmin duygusu yanında caydırıcılık uyandıran oranda manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği açıkça ortadadır. ( HGK 23/06/2004, 13/291-370 )
    Bu ilkeler gözetildiğinde davacı yararına 20.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken 25.000,00 TL’sına hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
    Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının tümüyle silinerek yerine,
    "1-Manevi tazminat isteminin KISMEN KABULÜ ile,
    20.000,00 TL manevi tazminatın 13/06/2007 olay tarihinden itibaren yürütülecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, fazla talebin reddine,
    2-Maddi tazminat isteminin REDDİNE,
    3-Alınması gereken 1.080,00 TL nispi karar ve ilam harcından peşin ve ıslah ile alınan toplam 351,00 TL harcın mahsubu ile kalan 729,00 TL nispi karar ve ilam harcının davalıdan alınarak Hazineye gelir kaydına,
    4-Davacı tarafından peşin ve ıslah ile birlikte yatırılan 28,70 TL başvuru ve 351,00 TL nispi karar ve ilam harcından oluşan toplam 379,70 TL harcın davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,
    5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince ret edilen maddi tazminat miktarı üzerinden hesaplanan 575,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine,
    6-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hüküm altına alınan manevi tazminat miktarı üzerinden hesaplanan 2.400,00 TL avukatlık ücretinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine,
    7-Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince ret edilen manevi tazminat miktarı üzerinden hesaplanan 600,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya ödenmesine,
    8-Davacı tarafından yapılan 427.10 TL yargılama giderinden kabul ve ret oranına göre 340,00 TL "lik bölümünün davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, kalan kısmın davacı üzerinde bırakılmasına," rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, fazla alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 01/03/2011 gününde oybirliğiyle ile karar verildi.

    Hemen Ara