Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/8744 Esas 2022/5449 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, trafik güvenliğini tehlikeye sokmak suçundan mahkum edilmiştir ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanunun 179/2, 62/1, 52/2 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251/3. maddeleri gereğince 1.500,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmıştır. Mahkeme, cezasının aynı Kanunun 58. maddesine göre mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar vermiştir. Ancak Yargıtay, adli para cezası verildiği için tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağını belirtmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 179/2, 62/1, 52/2 ve 58/6. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251/3, 309/4-d, 106 ve 108. maddeleri

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Trafik güvenliğini tehlikeye sokmak suçundan sanık ...'ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanunun 179/2, 62/1, 52/2 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 251/3. maddeleri gereğince 1.500,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanunun 58. maddesine göre mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair ... 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/11/2020 tarihli ve 2019/422 esas, 2020/300 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 10/06/2020 tarihli ve 2019/27995 esas, 2020/13032 karar sayılı ilâmında belirtildiği üzere, anılan Mahkemesince sanık hakkındaki adlî para cezasının 5237 sayılı Kanunun 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmiş ise de, sanık hakkında neticeten adlî para cezasına hükmedilmesi karşısında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek ... Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 12/07/2021 gün ve 94660652-105-48-11230-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/09/2021 gün ve 2021/94469 sayılı ihbarnamesi ile Daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 58/6. maddesinde tekerrür halinde hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirileceği ve ayrıca mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının öngörüldüğü, mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirlerinin yer aldığı 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108. maddesinde ise, yalnızca mükerrirler hakkında tayin olunan özgürlüğü bağlayıcı ceza olan hapis cezalarının ne şekilde infaz edileceği belirtilmiş olup, bu maddede adli para cezasının infazı konusunda herhangi bir düzenlemenin bulunmadığı, 5275 sayılı Kanunun 106. maddesinde adli para cezasının infazı düzenlenmiş olup, bu maddede mükerrirler hakkında hükmolunan adli para cezasının infazına ilişkin bir düzenlemeye yer verilmediği, bu durumda, 5237 sayılı TCK'nın 58, 5275 sayılı Kanunun 106 ve 108. maddeleri birlikte değerlendirildiğinde, sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının, adli para cezasına çevrilmesi karşısında, TCK'nın 58. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesinde isabet görülmediğinden;
Kanun yaranına bozma talebine dayanılarak düzenlenen ihbarnamedeki bozma isteminin 271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca KABULÜNE, ... 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/11/2020 tarihli ve 2019/422 esas, 2020/300 sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 309/4-d maddesindeki “Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.” şeklindeki düzenleme gereği bozma nedenine göre uygulama yapılarak, sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan kurulan hükmün TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin sekiz ve dokuzuncu paragrafları hükümden çıkarılıp hüküm fıkrasındaki diğer hususların aynen bırakılmasına, infazın ve müteakip işlemlerin mahallinde buna göre yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07/09/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.