Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4510 Esas 2022/5523 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan sanık vekili ile katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 23:45 sıralarında sanık ...’ın sevk ve idaresindeki aracıyla meskun mahal dışında, bölünmüş, iki şeritli, aydınlatması olmayan Devlet karayolunda seyir halindeyken aynı yönde önünde seyreden katılan sanık ... ’in sevk ve idaresindeki tescilsiz motosiklete arkadan çarptığı, kaza nedeniyle katılan sanık ... ’in basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı, motosikletin arkasında yolcu olarak bulunan ...’nin öldüğü, mahkemece kazanın meydana gelmesinde sanık ...’in "kısa farları yanar vaziyetteki seyri sırasında hızını bu far ışığı altındaki görüşüne göre ayarlamadığı, yeterince müteyakkız biçimde seyretmediği, bu haliyle ön ilerisinde kendisiyle aynı yönde seyir halinde bulunan ve ışık donanımı çalışmayan motosiklete yaklaştığını son anda fark ederek aldığı önlemlerde etkisiz kalıp arkadan çarpmasıyla meydana gelen olayda dikkatsizliği, tedbirsizliği ve kurallara aykırı hareketiyle tali kusurlu" katılan sanık ...’in aracının ışık donanımı (arka stop lambası) bulunmadan seyrettiğinden asli kusurlu olduğu kabul ve tespit edilen olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafii ve katılan sanık vekili ile katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK'nın 52/3. maddelerine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün sanık ...’a ilişkin A fıkrasının 4 numaralı paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, “Sanığın sosyal ve ekonomik durumu nazara alınarak 2 yıl 1 ay hapis cezasının TCK'nın 50/4 maddesi delaleti ile 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 760 tam gün olarak belirlenmesine; TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 15.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin yazılmasına, hükmün katılan sanık ... ’e ilişkin B fıkrasının 4 numaralı paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, “Sanığın sosyal ve ekonomik durumu nazara alınarak 2 yıl 6 ay hapis cezasının TCK'nın 50/4 maddesi delaleti ile 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 tam gün olarak belirlenmesine; TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 18.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibarelerinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.