Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4523 Esas 2022/5528 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme

Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekilleri tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 07.30 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki araçla meskun mahalde, 4 şeritli tek yönlü, orta refüjü fiziki bariyer ile kapatılmış bölünmüş yolda sağ şeritte ilerlerken istikametine göre solundan ve solunda seyir halinde olan araçların önünden yola giren yaya ...’a aracının ön kısmıyla çarptığı, kaza nedeniyle yayanın öldüğü, mahkemece hükme esas alınan Adli Tıp Kurumu ... Trafik İhtisas Dairesi Başkanlığının 55753286/101.02/2015-17525-6516 sayılı 27/11/2015 tarihli raporunda; "sanığın yönetimindeki kamyonet ile azami hız limitinin 82 km/sa olduğu ve orta refüjünde yayaların geçişini engellemek için beton taşlar ile bariyerin bulunduğu dört şeritli bölünmüş yolun en sağ şeridinde seyri sırasında olay mahalline geldiğinde, karşıya geçmek için seyrine göre soldan yola girmiş olan ve solunda seyir halinde olan araçların önünden seyir şeridine giren yaya ...'a karşı sağa manevra ve fren tedbiri almasına rağmen çarpmayı engelleyemediği olayda, oluş şartlarında hatalı tutum ve davranışı bulunmadığından ve alabileceği başkaca önlem olmadığından sonuçta atfı kabil kusuru yoktur." şeklinde görüş bildirilen olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere ve incelenen dosya kapsamına göre katılan vekillerinin nedensiz temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Kusuru bulunmadığı kabul edilen sanığın CMK'nın 223/2-c maddesi gereğince beraati yerine, aynı Kanunun 223/2-e maddesi gereğince beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükümden 1. fıkranın çıkarılması ve yerine "yüklenen suç bakımından sanığın taksire dayalı kusuru bulunmadığından 5271 sayılı CMK'nın 223/2-c maddesi gereğince beraatine" ibaresinin eklenmesine, hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 12.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.