Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/18399 Esas 2013/25933 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/18399
Karar No: 2013/25933

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2013/18399 Esas 2013/25933 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul'da bir banka ile bir müşterisi arasındaki davada, mahkeme davacının 1.124 liralık alacağına karşılık gelen itirazın iptaline karar vermiştir. Ancak davacı bu kararı temyiz etmiştir. Temyiz edilen kısım 1.540 lirayı geçmediğinden, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu tarafından belirlenen esaslar doğrultusunda davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Kararda, mahkeme kararının yasal dayanağı olarak HUMK'nun 427/2 maddesi ve 5236 sayılı yasanın 19. maddesi gösterilmiştir. 5236 sayılı yasa ile HUMK'nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL'den 1.540.00 TL'ye çıkarılmıştır. Kanunlar açık bir uygulama hükmü içermemekle birlikte, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 23.2.2005 tarihli kararına göre, karar tarihinde yürürlükte olan kanun hükmü esas alınmalıdır.
13. Hukuk Dairesi         2013/18399 E.  ,  2013/25933 K.

    "İçtihat Metni"


    ... Bankası A.Ş. vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında ... 1. Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 30.12.2011 gün ve 2011/1578-2043 sayılı hükmün davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

    K A R A R
    Davacı, 1.124,00 TL lık alacağa ilişkin itirazın iptalini istemiş, mahkemece 1.047,89 TL lık asıl alacak üzerinden itirazın iptaline karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
    14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2011 tarihinden itibaren 1.540.00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.540,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 23.10.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara