Esas No: 2021/4487
Karar No: 2022/5752
Karar Tarihi: 19.09.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/4487 Esas 2022/5752 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2021/4487 E. , 2022/5752 K.Özet:
Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, davacının tazminat talebinin kısmen kabul edilmesine ilişkin hüküm incelendi. Mahkeme, Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda kararın düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddedilmesi nedeniyle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddedilmesine karar verildi. Karar tarihinde temyiz kesinlik sınırının 47.530,00 TL olduğu ve davacının maddi ve manevi tazminat talebinin kısmen kabul edildiği belirtildi. Davalı vekilinin temyizi, kabul edilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, REDDEDİLDİ. CMK'nın 298. maddesi gereğince temyiz isteminin reddedildiği belirtilerek, kararın bir örneğinin 2. Ağır Ceza Mahkemesine iletilmesi kararlaştırıldı. Kanun maddeleri ise, HMK’nın 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendi ve CMK'nın 298. maddesi olarak belirtildi.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, ... Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 21.02.2018 tarihli, 2018/213 Esas - 2018/419 Karar sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 47.530,00 TL olduğu ve hırsızlık suçundan 08.04.2011 - 16.05.2011 tarihleri arasında 38 gün tutuklu kalan davacının 200.000,00 TL maddi ve 200.000,00 TL manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesince 800,00 TL manevi tazminat takdir edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince manevi tazminatın 3.000,00 TL’ye yükseltilmesi suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi nedeniyle toplam 3.000,00 TL tazminata ilişkin hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
Davalı vekilinin temyizinin katılma yolu ile yapılmadığı dikkate alınarak, 6100 sayılı HMK’nın 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin 1/a bendinde yer alan temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle, davalı vekilinin temyiz istemin CMK'nın 298. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE; dosyanın gereği için ... 2. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de ... Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 19.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.