Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5008 Esas 2022/5733 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi:Ağır Ceza Mahkemesi


Davacının maddi tazminat talebinin reddine, manevi tazminat talebinin ise kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:Tekirdağ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.12.2016 tarih, 2015/140 - 2016/283 sayılı davacı lehine 1.500 TL maddi, 30.000 TL manevi tazminat takdir edilmesine ilişkin hükmünün davacı vekili ve davalı vekili tarafından istinaf talebinde bulunulması üzerine, ... Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin 20.04.2017 tarih, 2017/1432 - 2017/1365 sayılı düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararı davacı vekili ve davalı vekil tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 19.10.2020 tarih, 2020/352 - 2020/5245 sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildiği, Dairemizin bozma ilamına uyularak Tekirdağ 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından yapılan yargılama sonucu kurulan 04.03.2021 tarihli hükmün davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine CMK'nın 307/3. maddesi gereğince dosya Dairemize gönderilerek yapılan temyiz incelemesinde; Tazminat talebinin dayanağı olan . 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/181 Esas – 2015/145 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının Türkiye Cumhuriyeti İcra Vekilleri Heyetini cebren ıskat veya vazife görmekten cebren men etmeye teşebbüs suçundan 24.09.2012 – 09.10.2013 tarihleri arasında 380 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 03.06.2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;Davacının 100.000 TL maddi, 760.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 1.500 TL maddi, 30.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda maddi tazminata ilişkin faiz başlangıç tarihinin makbuz tarihi olarak değiştirilmesi ve hükmedilen manevi tazminatın 50.000 TL’ye yükseltilmesi suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi üzerine Dairemizce yapılan temyiz incelemesinde avukata ödenen vekalet ücretinin maddi tazminata dahil edilemeyeceği ve hükmedilen manevi tazminatın eksik olduğu gerekçeleri ile hükmün bozulması üzerine dosyanın gönderildiği İlk Derece Mahkemesince maddi tazminat talebinin reddine, 90.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin, usul ve yasaya aykırı karar verildiğine, davanın reddi gerektiğine, hükmedilen tazminat miktarının fazla olduğuna, davacı vekilinin, hükmedilen tazminat miktarının eksik olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 19.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.