Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/1241 Esas 2022/5892 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi



Alkol veya uyuşturucu maddenin etkisi altındayken araç kullanma suçundan sanık ...'nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 179/3. maddesi yollamasıyla 179/2 ve 62/1. maddeleri gereğince 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl süreyle denetime tabi tutulmasına dair ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/06/2016 tarihli ve 2016/123 esas, 2016/470 sayılı kararının 08/07/2016 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde 01/12/2019 tarihinde kasıtlı suç işlediğinin ihbar edilmesi üzerine, hükmün açıklanmasına, sanığın 5237 sayılı Kanunun 179/3. maddesi yollamasıyla 179/2 ve 62/1. maddeleri gereğince 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/01/2021 tarihli ve 2020/1065 esas, 2021/82 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamında bulunan adlî sicil kaydına göre, suç tarihinden önce hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü bulunmayan sanık hakkında tayin olunan hapis cezasının, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 50/3. maddesinde yer alan "Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir” şeklindeki düzenleme uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmemiştir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek ... Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 26/11/2021 gün ve 94660652-105-20-17793-2021-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06.01.2022 tarih ve 2021/149343 sayılı ihbarnamesiyle mevcut evrak tevdi kılınmakla;
Dosya incelendi gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın 25 gün hapis ceza ile mahkumiyetine ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilerek sanığın 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair kararın itiraz edilmeksizin 08.07.2016 tarihinde kesinleştiği, sanığın denetim süresi içinde 01.12.2019 tarihinde kasıtlı suç işlediği ve mahkumiyetine karar verildiği, kararın 30.09.2020 tarihinde kesinleştiği, ihbar üzerine dosyanın yeniden ele alınarak açıklanan hükmün itiraz edilmeden 27.01.2021 tarihinde kesinleştiği anlaşılarak yapılan incelemede:
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 50/3. maddesinde yer alan, "Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir." hükmü gereğince, suç tarihinden önce hapis cezasına mahkûm edilmediği anlaşılan sanık hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı Kanunun 50/3. maddesi uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasındaki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
Kanun yararına bozma talebine atfen düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, CMK’nın 309/4-d maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.01.2021 tarihli ve 2020/1065 esas, 2021/82 sayılı kararının, CMK'nın 309/4-d maddesindeki “Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.” şeklindeki düzenleme gereği bozma nedenine göre uygulama yapılarak, hükmün 2. paragrafından sonra gelmek üzere “TCK'nın 50/3. maddesindeki amir hükme göre, takdiren aynı Kanunun 50/1-a ve 52/2. maddelerine göre günlüğü 20 TL'den paraya çevrilerek sanığın neticeten 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,” bendinin eklenip, bozmanın sonucuna göre talepte yer almamakla birlikte talep içinde mündemiç bulunan TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluğuna ilişkin bölümün de hükümden çıkarılması ve diğer hususların aynen bırakılmasına, infazın buna göre yapılmasına, dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 21.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.