Esas No: 2022/5392
Karar No: 2022/5937
Karar Tarihi: 26.09.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/5392 Esas 2022/5937 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2022/5392 E. , 2022/5937 K.Özet:
Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulundu. Mahkeme, davacının 2 gün gözaltında kalmasına bağlı olarak kısmen kabul edilen maddi ve manevi tazminat talebini karşılamıştır. Temyiz kesinlik sınırının 2.190,00 TL olduğu ve mahkemenin kesin hüküm vermesi nedeniyle, davalı vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz istemi reddedilmiştir. Karar, 6100 sayılı HMK'nın geçici 3. maddesi uyarınca ve 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değiştirilen HUMK 427. ve ek 4. maddelerine göre kesinleşmiştir.
Detaylı kanun maddeleri:
- Temyiz kesinlik sınırı: 2.190,00 TL
- 2911 sayılı Kanunun 38. maddesi: Görevi yaptırmamak için direnme suçu
- 6100 sayılı HMK'nın geçici 3. maddesi: Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte dava açılmamış veya açılmış olup da henüz kesinleşmemiş davalar da yeni kanuna göre sonuçlandırılır.
- 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi: Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun bazı maddelerinin değiştirilmesi hakkında
- HUMK 427. madde: Temyizle kaldırılabilecek hükümler
- HUMK ek 4. madde: Tazminat hükmü için kesinlik sınırı
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 2.190,00 TL olduğu ve 2911 sayılı Kanuna muhalefet ve görevi yaptırmamak için direnme suçundan 06.09.201- 08.09.2015 tarihleri arasında 2 gün gözaltında kalan davacının 500,00 TL maddi, 5.000,00 manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 66,70 TL maddi, 100,00 TL manevi tazminat takdir edilmesi nedeniyle toplam 166,70 TL tazminata ilişkin hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 26.09.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.