Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4535 Esas 2022/5970 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii, katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin kusur durumuna ve ceza miktarına, katılanlar vekilinin bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması ile TCK'nın 50 ve 62. maddelerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanığın idaresindeki otomobille, gündüz vakti, meskun mahalde, iki yönlü, virajlı, eğimli, asfalt kaplama il yolunda seyrederken, olay mahalline geldiğinde, sağa tehlikeli viraja girdiğinde direksiyon hakimiyetini kaybederek, aracının ön kısmıyla, öncelikle gidiş yönüne göre solda banket dışında park halinde bulunan otomobile, ardından şeridine girerek geçiş istikametini kapattığı düz seyreden sürücü Hilmi idaresindeki motosiklete çarpmasıyla, sanığın hızını, yol durumuna göre ayarlamayarak, asli kusuruyla bir kişinin ölümüne sebebiyet verdiği olayda;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK'nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının para cezasına çevrilmesine karar verilirken, uygulanan Kanun maddesinin TCK'nın 50/4 maddesi delaletiyle 50/1-a yerine 50/4 maddesi olarak gösterilmesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmekle, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 5. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın ekonomik ve şahsi halleri nazara alınarak,sanığa verilen hapis cezasının TCK'nın 50/4 maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK'nın 52/3 maddesi gereğince 1215 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK'nın 52/2 maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 24300 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi ile sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.