MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava iktisap ve işyeri ihtiyacı sebebiyle kiralananın tahliyesine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, boşta olduğunu, dava konusu taşınmazı işyeri ihtiyacı sebebiyle satın aldığını, bu yerde baharat ticareti yapacağından bahisle kiralananın tahliyesini istemiştir. Davalı ihtiyacın samimi olmadığını bildirerek davanın reddini savunmuştur.
İhtiyaç iddiasına dayalı davalarda tahliyeye karar verilebilmesi için ihtiyacın gerçek, samimi ve zorunlu olduğunun kanıtlanması gerekir. Devamlılık arzetmeyen geçici ihtiyaç tahliye nedeni yapılamayacağı gibi henüz doğmamış veya gerçekleşmesi uzun bir süreye bağlı olan ihtiyaç da tahliye sebebi olarak kabul edilemez. Davanın açıldığı tarihte ihtiyaç sebebinin varlığı yeterli olmayıp, bu ihtiyacın yargılama sırasında da devam etmesi gerekir.
6570 Sayılı Yasanın 7/d maddesine göre iktisap ve işyeri ihtiyacı nedeniyle tahliye istenebilmesi için ihtiyacın gerçek, samimi ve zorunlu olması ve ihtiyaç iddiasının kanıtlanması gerekir. İhtiyaçlının boşta olması ihtiyacın varlığına karine teşkil eder. Ancak kiralananında yapılacak işe uygun olması gerekir. Yargılamada dinlenen davacı tanıklarının beyanlarından davacının boşta olduğu, herhangi bir işinin bulunmadığı anlaşılmaktadır. Mahallinde yapılan keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporu ile de kiralananın yapılacak işe uygun olduğu tespit edilmiştir. Davalı ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olmadığını savunmuş ise de, bu savunmasını kanıtlayamamıştır.Dosyada mevcut deliller karşısında boşta olan davacının işyeri ihtiyacının gerçek, samimi ve zorunlu olduğunun kabulü gerekir. Bu durumda mahkemece subut bulan davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile HUMK.nun 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 16.3.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.