Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4295 Esas 2022/6101 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4295
Karar No: 2022/6101
Karar Tarihi: 29.09.2022

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4295 Esas 2022/6101 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2020/4295 E.  ,  2022/6101 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi:Asliye Ceza Mahkemesi



    Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Olay günü saat 07:20 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki minibüs ile meskun mahalde gündüz vakti orta refüjle bölünmüş üç şeritli asfalt kaplama yolda sol şeritte seyir halindeyken, olay mahalline geldiğinde yolun solundan sağına karşıdan karşıya geçmek isteyen yaya ...'a aracının ön kısımları ile çarpması sonucu ölümüne neden olduğu, mahkemece hükme esas alınan keşfe dayalı düzenlenen 03.11.2015 tarihli bilirkişi raporuna göre, kazanın meydana gelmesinde sanığın tali kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği olayda; Gerekçeli karar başlığında, "20/04/2015" olan suç tarihinin, "04.04.2015" olarak yazılması, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, kusur durumuna, ceza miktarına, sanık hakkında verilen cezanın ertelenmiş olmasının usul, yasa ve ... ilkelerine uygun olduğuna, ancak denetim süresi belirlenmesi ve bunun iki yıl olarak takdir edilmesinin hatalı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak; Hakkında tayin edilen hapis cezası ertelenen sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceği ile denetim süresini iyi halli olarak geçirildiği takdirde, cezanın infaz edilmiş sayılacağı hususuna ilişkin ihtar yapılırken, dayanak kanun maddelerinin hükümde belirtilmemesi,Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasında yer alan sekizinci paragrafın başına, "TCK'nın 51/7 ve TCK'nın 51/8. maddeleri gereğince" ibarelerinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 29/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.





    Hemen Ara