Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/4890 Esas 2022/6213 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi:Ceza Dairesi


Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, ... Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 18.05.2018 tarihli, 2017/2087 Esas, 2018/560 Karar sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Tazminat talebinin dayanağı olan ... Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/154 Esas – 2016/22 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının nitelikli yağma suçundan 22.10.2009 tarihinde tutuklanmasına karar verildiği, tutuklama kararının açıklanması üzerine davacının (sanık) duruşma salonundan kaçarak firar ettiği, 24.11.2009 tarihinde yakalanarak tutuklama müzekkeresinin infazına başlandığı, 22.03.2011 tarihinde ise tahliyesine karar verildiği, davacının 24.11.2009 - 22.03.2011 tarihleri arasında 1 yıl 3 ay 26 gün tutuklu kaldığı, yargılama devam ederken yağma, kasten yaralama ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından 28.11.2013 tarihinde ikinci kez tutuklanmasına, 23.01.2014 tarihinde tahliyesine karar verildiği, bu tutuklama müzekkeresinin infaz görmediği, yapılan yargılama sonunda yağma suçundan beraatine, kasten yaralama suçundan 2 yıl 6 ay hapis cezası ile, firar suçundan ise 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, tutuklu kalınan sürelerin cezalardan mahsubuna hükmedildiği, hükmün 15.04.2016 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa tabi olduğu;
Davacının 100.000,00 TL maddi, 100.000,00 TL manevi tazminatın tutuklanma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, İlk Derece Mahkemesince 22.10.2009 tarihindeki işlem için 17,62 TL maddi tazminatın 22.10.2009 tarihinden başlayacak yasal faizi ile, 24.11.2009 - 22.03.2011 tarihleri arasındaki tutukluluk için 9.365,73 TL maddi, 17.000,00 TL manevi tazminatın 24.11.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, 28.11.2013 - 23.01.2014 tarihleri arasındaki tutuklu kalınan sürenin mahsup edilmesi nedeniyle tazminat talebinin reddine hükmedilmesi üzerine davacı vekili ve davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda davacının 28.11.2013 - 23.01.2014 tarihleri arasındaki tutukluluğunun infaz görmediği, 24.11.2009 - 22.03.2011 tarihleri arasındaki tutukluluğunun ise mahkum olunan cezalardan mahsubuna karar verildiği gözetilerek İlk Derece Mahkemesi hükmünün maddi ve manevi tazminata ilişkin (1) numaralı bendinin çıkarılarak yerine "500,00 TL maddi, 750,00 TL manevi tazminatın 24.11.2009 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine" ibaresinin eklenmesi suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin maddi ve manevi tazminat miktarlarının az olduğuna ve yerinde görülmeyen sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan ... Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 18.05.2018 tarihli, 2017/2087 Esas, 2018/560 Karar sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için ... 3. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de ... Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 04.10.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.