Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5132 Esas 2022/6214 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, uyuşturucu madde ticareti suçlamasıyla 95 gün tutuklu kaldıktan sonra beraat etmiştir. Ancak tutukluluğuna neden olan olayların da etkisiyle maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuştur. İlk derece mahkemesi tarafından 2.318 TL maddi ve 6.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir. Ancak ceza dairesi, manevi tazminat miktarının davacının sosyal ve ekonomik durumu, suçun niteliği, tutuklanma süresi vb. faktörlere göre belirlenmediğini ve makul olmadığını belirtmiştir. Bu nedenle davacı vekilinin temyiz itirazları kabul edilerek hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesi (davanın açılması için belirtilen süre ve koşullar)
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi (tarafların temyiz hakkı)
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi (kararın isteme uygun olması gerekliliği)

Mahkemesi:Ağır Ceza Mahkemesi


Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan ... (...) Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/67 Esas - 2015/187 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan 10.09.2012 - 14.12.2012 tarihleri arasında 95 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 28/12/2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu,Davacının 308.750 TL maddi, 50.000 TL manevi tazminatın ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, İlk Derece Mahkemesince 2.100 TL maddi, 4.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine dairemizce yapılan incelemede maddi ve manevi tazminatın eksik olduğu gerekçeleri ile hükmün bozulması üzerine İlk Derece Mahkemesince duruşma açılıp, 2.318,00 TL maddi, 6.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla;Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin eksik inceleme yapıldığına, tazminat şartlarının oluşmadığına, hükmolunan tazminat miktarının fazla olduğuna ve sair nedenlere ilişkin, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 04.10.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.