Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2019/3206 Esas 2020/803 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/3206
Karar No: 2020/803
Karar Tarihi: 24.02.2020

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2019/3206 Esas 2020/803 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkemenin verdiği karar, davacı tarafından davalılar aleyhine açılan kasten öldürme nedeniyle maddi tazminat davasına ilişkindir. Davacı adli yardım talepli olarak mahkemeye başvurmuş, davalı ...'nın adli yardım talebinin kabul edilerek işin esasının incelenmesine geçildiği belirtilmiştir. Dosyadaki deliller ve kanıtların değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle, temyiz itirazları reddedilerek kararın onanması ve onama harcının temyiz edene yükletilmesine karar verildiği belirtilmiştir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 334. maddesi, yargılama veya takip giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olan kimselerin adli yardımdan yararlanabileceğini hükme bağlamaktadır. Kamuya yararlı dernek ve vakıflar ile yabancıların adli yardımdan yararlanmaları için özel şartlar da getirilmiştir. Aynı kanunun 336. maddesi ise adli yardım talebinde bulunan kişinin iddiasını dayandıracağı delilleri ve mali durumuna ilişkin belgeleri sunmak zorunda olduğunu belirtmektedir. Adli yardım taleplerine ilişkin evrakların harç ve vergiden muaf olduğu da düzenlenmiştir.
4. Hukuk Dairesi         2019/3206 E.  ,  2020/803 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
    DAVALILAR : 1-... vekili Avukat ... 2-...

    Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 22/11/2011 gününde verilen dilekçe ile adli yardım talepli olarak kasten öldürme nedeniyle maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; maddi tazminat talebinin kabulüne dair verilen 09/03/2016 günlü kararın Yargıtayca adli yardım talepli olarak incelenmesi davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    1-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun (HMK) 334. maddesinde “(1) Kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin, gereken yargılama veya takip giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olan kimseler, iddia ve savunmalarında, geçici hukuki korunma taleplerinde ve icra takibinde, taleplerinin açıkça dayanaktan yoksun olmaması kaydıyla adli yardımdan yararlanabilirler. (2) Kamuya yararlı dernek ve vakıflar, iddia ve savunmalarında haklı göründükleri ve mali açıdan zor duruma düşmeden gerekli giderleri kısmen veya tamamen ödeyemeyecek durumda oldukları takdirde adli yardımdan yararlanabilirler. (3) Yabancıların adli yardımdan yararlanabilmeleri ayrıca karşılıklılık şartına bağlıdır.” hükmü getirilmiştir. Aynı Kanunun 336. maddesinde ise “(2) Talepte bulunan kişi, iddiasının özeti ile birlikte, iddiasını dayandıracağı delilleri ve yargılama giderlerini karşılayabilecek durumda olmadığını gösteren mali durumuna ilişkin belgeleri mahkemeye sunmak zorundadır. (3) Kanun yollarına başvuru sırasında adli yardım talebi bölge adliye mahkemesine veya Yargıtaya yapılır. (4) Adli yardım talebine ilişkin evrak, her türlü harç ve vergiden muaftır.” şeklinde düzenleme yapılmıştır.
    Dosyadaki bilgi ve belgelerden, davalı ...’nun yukarıda belirtilen kanun hükmünün öngördüğü şartları taşıdığı anlaşıldığından, adli yardım talebinin kabulüne karar verilerek işin esasının incelenmesine geçildi.
    2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan kararın ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 24/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara