Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/7073 Esas 2022/8825 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacılar, davalı müteahhitten aldıkları villa için satış yapılırken siteye ait olan yolların aslında siteye ait olmadığını öğrendiklerini ve zararlarının 120.000 TL üzerinde olduğunu iddia ederek, ayıp oranında bedelden indirim talebinde bulundular. Ancak davalı taraf ödemeyi kabul etmedi ve takibe başlandı. İlk derece mahkemesi davanın reddine karar verdi, ancak davacıların istinaf talepleri kabul edildi. Yargıtay da davalının temyiz istemini miktar itibariyle reddederken, davacıların temyiz istemini reddetti ve bölge adliye mahkemesi kararının onanmasına karar verdi. Kararın dayandığı kanun maddeleri şunlardır: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 352, 362 ve 370. maddeleri.

MAHKEMESİ : ADANA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 5. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE MAHKEMESİ : ADANA 4. TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen itirazın iptali davasının reddine dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacılar vekilinin istinaf başvurusunun kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen kararın, süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi duruşmalı, davalı vekili tarafından duruşmasız olarak istenilmiş ise de, temyize konu edilen kararda dava değeri, duruşma sınırının altında olduğundan, duruşma isteğinin miktar yönünden reddiyle, taraflar vekillerince süresinde olduğu anlaşılan temyiz isteklerinin incelenmesinin evrak üzerinde yapılmasına karar verilerek dosya incelendi üzerine; dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacılar, davalı müteahhitten villa satın aldığını, bir süre sonra davalı tarafından satış yapılırken siteye ait olduğu söylenen ve siteye ait gözüken yolların siteye ait olmadığını öğrendiğini, Adana 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2015/21 D. İş sayılı dava dosyasında yapılan bilirkişi incelemesi sonrasında zararlarının 120.000,00 TL üzerinde olduğunun rapor edildiğini, ayıp oranında bedelden indirim hakkını seçmiş olduklarını davalıya bildirdiklerini, davalının ödemeyi kabul etmemesi üzerine Adana 1. İcra Müdürlüğünün 2016/3314 Esas sayılı dosyası ile takip başlattıklarını, takibe itiraz edilmesi üzerine itirazın iptali ile takibin devamına ve haksız ve kötü niyetli davalının %20'den aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatı ödemesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemişlerdir.
İlk derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiş; karara karşı davacılar vekilinin istinaf başvurusunda bulunması üzerine, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5.Hukuk Dairesince, davacıların istinaf taleplerinin kabulüne karar verilmiş olup; hüküm, taraflar vekillerince temyiz edilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Davalı vekilinin temyiz incelemesi yönünden;
6763 sayılı yasa ile 6100 sayılı HMK'na eklenen geçici 1. madde uyarınca, aynı Kanunun 362. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01/01/2022 tarihinden itibaren 107.090 TL'ye çıkartılmıştır.
İstinaf incelemesi sonucunda verilen hüküm, karar tarihi itibariyle kesin niteliktedir. HMK'nın 366. maddesi atfıyla aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca, kesin olan kararlar hakkında Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin miktar itibariyle reddi gerekmektedir.
2-) Davacılar vekilinin temyiz istemi yönünden;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan bölge adliye mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK’nın 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı tarafın temyiz dilekçesinin REDDİNE, 2. bentte açıklanan nedenlerle davacıların temyiz isteminin reddi ile usul ve kanuna uygun olan bölge adliye mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK’nın 370/1 maddesi uyarınca ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davalıya iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 23/11/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.