Esas No: 2021/5121
Karar No: 2022/6593
Karar Tarihi: 11.10.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5121 Esas 2022/6593 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2021/5121 E. , 2022/6593 K.Özet:
Davacı 100 paket şekerlemesine el konulduğu için 5.000 TL tazminat talebinde bulunmuş ancak mahkeme tarafından sadece 817,13 TL tazminat verilmesine karar verilmiştir. Davacı ve davalı vekilleri kararı temyiz etmiştir ancak temyiz istemleri reddedilmiştir. Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 4.270 TL olduğu belirtilmiştir. Kanun olarak uygulanan 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırının talep edilen ve reddedilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davacı ve davalı vekillerinin temyiz isteminin reddedildiği belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının davasının kısmen kabulüyle; 817,13 TL maddi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine
Temyiz edenler : Davacı vekili, davalı vekili
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 4.270,00 TL olduğu ve kaçakçılıkta kullanıldığından bahisle 100 paket şekerlemesine el konulan davacının 5.000,00 TL maddi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 817,13 TL maddi tazminat takdir edilmesi nedeniyle, hükmedilen 817,13 TL tazminatın davalı açısından, reddedilen toplam 4.182,87 TL tazminat miktarının davacı açısından kesin oluğu görülmekle;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı, talep edilen ve reddedilen tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davacı vekilinin ve davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince davalı bakımından isteme uygun, davacı bakımından isteme aykırı olarak REDDİNE, 11.10.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.