Taraflar arasında kadastro tespitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, gereği görüşüldü:
Kadastro sırasında 118 ada 209 parsel sayılı73.702,26 metrekareyüzölçümündeki taşınmaz, ham toprak vasfı ile davalı Hazine adına tespit edilmiştir. Davacı Mevlüt satın alma ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak çekişmeli taşınmazın bir bölümünün kendisine ait olduğu iddiası ile dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulü ve kısmen reddi ile çekişmeli taşınmazın teknik bilirkişi rapor ve krokisinde (A) harfi ile gösterilen 1746.64 metrekarelik bölümünün davacı adına, geriye kalan 71955,62 metrekarelik bölümünün ise Hazine adına tesciline karar verilmiş; hüküm, davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, çekişmeli 118 ada 209 parsel sayılı taşınmaz ile ilgili olarak davacı Mevlüt tarafından açılan 2006/25 Esas sayılı dava dosyası, yargılama sırasında aynı parsel hakkında davacı Ali tarafından açılan 2005/28 Esas sayılı dava dosyası ile birleştirilmiş, ancak 08.04.2010 tarihli celsede davalar ayrılmıştır. 3402 sayılı Kadastro Kanunu’nun 1. maddesi uyarınca, kadastro hakimi taşınmaz malların sınırlarını arazi ve harita üzerinde belirterek hukuki durumlarını tespit etmek suretiyle 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu’nun öngördüğü tapu sicilini oluşturmak; doğru, uygulanabilir, açık ve infazda tereddüt doğurmayacak nitelikte hüküm kurmakla yükümlüdür. Aynı taşınmaz hakkında birbirinden farklı hükümler kurulması halinde infazda şüphe ve tereddüt oluşacağı, amaçlanan tapu sicilinin tesis edilemeyeceği açıktır. Bu nedenle, kadastro mahkemelerinde, aynı kadastro parseli hakkında açılan davaların birlikte görülmesinde zorunluluk vardır. Hal böyle olunca mahkemece, aynı taşınmaza ilişkin bulunan davaların HUMK’nın 45 ve devamı maddeleri ile HMK’nın 166 ve devamı maddeleri gereğince birleştirilmesine karar vermek gerekirken, ayrı ayrı yargılamaya devam edilerek infazda tereddüt oluşturacak şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, davalı Hazine’nin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), bozma nedenlerine göre davalı Hazine’nin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, 15.03.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.
