MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 15.05.2009 gününde verilen dilekçe ile beyanlar hanesindeki kaydın terkini istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 17.11.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, beyanlar hanesindeki kaydın terkini istemine ilişkindir.
Davacı, maliki olduğu 1499 parsel sayılı taşınmazın beyanlar hanesinde yer alan "... ..."dır" belirtmesinin terkinini talep etmiştir.
Davalı ..., davanın reddini savunmuş, mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Türk Medeni Kanununun 1012. ve Tapu Sicil Tüzüğünün 60 ila 64. maddelerinde yedi bölüm olarak düzenlenen “beyanlar” gerek tescillerden, gerekse şerhlerden farklıdır. Kütüğün beyanlar hanesine işlenen kayıt, kural olarak ne bir ayni hak ihdas eder ne de şahsi bir hakkı güçlendirmeye yarar. Beyanların fonksiyonu, gayrimenkulle ilgili bazı fiili veya hukuki durumlara ya da zaten mevcut bulunan bazı haklara aleniyet sağlamaktan ibarettir.
Somut olayda; dava konusu taşınmazın kadastro tespiti sırasında zilyedi beyanlar sütununda gösterilmiştir. Davacı, taşınmazın kendi zilyetliğinde olduğunu ileri sürerek ... ile birlikte Tapu Sicil Müdürlüğünü de hasım göstererek terkin talebinde bulunmuştur. ... hakkında yapılan belirtme onun taşınmaz üzerindeki fiili kullanımını ve hukuki durumunu alenileştirmek amacıyla yapılmıştır. Ancak, taşınmazda zilyetliği sona ermiştir. Bu durumda
terkin istemine ilişkin davanın da ..."ya karşı yöneltilmesi gerekir. Diğer bir anlatımla tapu sicil müdürlüğünün davada ... ile birlikte hasım gösterilmesi doğru değildir. Tapu sicil müdürlüğünün eldeki davada pasif dava ehliyeti bulunmamaktadır. Mahkemece tapu sicil müdürlüğü aleyhine açılan davanın pasif dava ehliyeti bulunmadığından reddi gerekirken bu davalı aleyhine açılan davanın da kabulü doğru görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, 16.03.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.