Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2009/13289 Esas 2010/2408 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
6. Hukuk Dairesi
Esas No: 2009/13289
Karar No: 2010/2408
Karar Tarihi: 04.03.2010

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2009/13289 Esas 2010/2408 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı alacaklı, borçlu hakkında kira alacağı tahsili amacıyla başlattığı icra takibinde tahliye istedin. Ancak, borçlu itiraz etmediği için mahkeme tahliye istemini kabul etti. Karar temyiz edildi ve yüksek mahkeme, takip talepnamesinde ödeme süresinin gösterilmediğini belirterek, tahliye isteminin yapılabilmesi için Borçlar Kanunu'nun 260. maddesinde belirtilen yasal otuz günlük ödeme süresinin ödeme emrinde gösterilmesi gerektiğini ifade etti. Çünkü ödeme süresi belirtilmeyen ödeme emri geçerli değildir. Bu nedenle mahkeme, tahliye isteminin kabul edilmesi yerine reddedilmesi gerektiğini belirterek kararı bozdu. Kanun maddesi olarak İİK'nun 269/1. maddesi ve Borçlar Kanunu'nun 260. maddesi kullanıldı.
(Kapatılan) 6. Hukuk Dairesi         2009/13289 E.  ,  2010/2408 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : ... İcra Mahkemesi

    İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
    Davacı alacaklı tarafından davalı borçlu hakkında kira alacağının tahsili amacıyla başlatılan icra takibine davalı borçlunun itiraz etmemesi üzerine davacı alacaklı icra mahkemesinden tahliye istemiştir. Mahkemece istemin kabulüne karar verilmesi üzerine karar davalı borçlu tarafından temyiz edilmiştir.
    Takip talepnamesi üzerine düzenlenip borçluya tebliğ edilen Örnek 13 ödeme emrinde otuz günlük ödeme süresinin gösterilmediği görülmüştür. İ.İ.K."nun 269/1. maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken Borçlar Kanunu"nun 260. maddesinde yer alan yasal otuz günlük ödeme süresi ödeme emrinde gösterilmeden tahliye istenemez. Ödeme süresi boş bırakılan bu ödeme emri geçerli ve yasal bir ödeme emri değildir. Bu durumda, mahkemece tahliye isteminin reddi yerine kabulüne karar verilmesi doğru olmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 04.03.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara