MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 15.09.2009 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali mera olarak sınırlandırma istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 30.03.2010 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

_K A R A R_
Davacı köy kadastro çalışmaları sırasında davalı gerçek kişi adına tespit ve tescil edilen 30 sayılı parselin mera olduğunu tapu kaydının iptali ile mera olarak sınırlandırılmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı, taşınmaza miras yoluyla geçen kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği ile malik olduğunu, davanın reddine savunmuştur.
Mahkemece, dava kabul edilmiş, 30 sayılı parselin tapu kaydının iptali ile mera niteliğiyle sınırlandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmü, davalı temyiz etmiştir.
Yerinde yapılan keşif sonucu düzenlenen fen bilirkişisinin 17.02.2010 ve ziraatçı bilirkişinin tarihsiz raporlarından 30 sayılı parsel üzerinden kısmen kayalık ve meşelikler olduğu, önemli bir bölümünün de ham toprak niteliğinde kaldığı saptanmıştır. Özellikle de ziraatçı bilirkişi, taşınmazın mera niteliğinde olduğunu belirtmemiştir.
Mevcut özelliklerine göre 129 ada 30 sayılı parselin Türk Medeni Kanununun 715. maddesinde hükme bağlanan tarıma elverişli olmayan bir yer olduğu, bu haliyle de Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunduğu
anlaşılmaktadır. Taşınmaz mera olmadığına göre bu nitelikteki bir yer için dava açma yetkisi köy tüzel kişiliğine değil, Hazineye aittir. Davanın, taşınmazın saptanan niteliği itibariyle davacı köyün aktif dava ehliyeti yokluğu nedeniyle reddi yerine yazılı olduğu şekilde esastan karara bağlanması doğru değildir.
Karar açıklanan nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatırana iadesine, 12.03.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.