Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/3215 Esas 2019/225 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/3215
Karar No: 2019/225
Karar Tarihi: 17.01.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/3215 Esas 2019/225 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine ve davalının haksız ve kötü niyetli olduğundan dolayı davacıya 25.000,00 TL'nin %40'ı oranında tazminat ödemesine karar vermiştir. Ancak davalının kötü niyetli olduğu ispat edilemediği için %40 oranındaki tazminat kararı usul ve yasaya aykırıdır ve karar düzeltilerek onanması gerekmektedir. Dolayısıyla karara, (1) davalı vekilinin diğer itirazlarının reddi ve (2) tazminat kararının çıkarılması ile düzeltilerek onanması şeklinde karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 440. maddesi, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi, 5236 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 5236 sayılı Kanun'un 16. maddesiyle değiştirilmeden önceki 438/7. maddesi.
19. Hukuk Dairesi         2017/3215 E.  ,  2019/225 K.

    "İçtihat Metni"


    Davacı ... ile davalı ... arasında görülen dava hakkında .... Asliye Hukuk Mahkemesi’nden verilen 17.02.2016 gün, 2015/835 E.-2016/153 K. sayılı hükmün onanmasına ilişkin Dairemizin 12.12.2016 gün, 2016/9140 E.-2016/15673 K. sayılı ilamına karşı davalı vekilince süresi içinde karar düzeltme yoluna başvurulmuş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.


    - K A R A R -


    Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 440.maddesinde sayılan hallerden hiçbirisine uymayan davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair karar düzeltme itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    Mahkemece açılan davanın kabulü ile davacının dava konusu bonodan dolayı davalıya borçlu olmadığının tespitine, davalının haksız ve kötü niyetli olduğundan 25.000,00 TL’nin % 40’ı oranında tazminatın davalıdan alınıp davacıya verilmesine karar verilmiştir. Her ne kadar mahkemece davacı yararına % 40 oranında tazminata karar verilmiş ise de, tüm dosya kapsamı ile davalının davacı aleyhine takip başlatmakta kötü niyetli olduğu ispat edilememiştir. Bu sebeple davacı yararına % 40 oranında tazminata karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir. Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 HMK’nun geçici 3. maddesi ve 5236 sayılı Kanun’un geçici 2. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nun 5236 sayılı Kanun’un 16. maddesi ile değiştirilmeden önceki 438/7 maddesi gereğince mahkeme kararının düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bend uyarınca davalı vekilinin sair karar düzeltme itirazlarının reddine, (2) nolu bendde açıklanan nedenlerle hükmün (2) nolu bendinin hükümden çıkartılarak, değiştirilen bu haliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, evvelce alınan onama harcı ile peşin harcın istek halinde karar düzeltme isteyen davalıya iadesine, 17/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Hemen Ara