Esas No: 2021/5184
Karar No: 2022/7681
Karar Tarihi: 31.10.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5184 Esas 2022/7681 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2021/5184 E. , 2022/7681 K.Özet:
Davacı, uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan tutuklu kaldığı ve beraat ettiği dönemde yaşadığı mağduriyetler için tazminat talep etmiştir. Ancak, davanın açıldığı tarih ile beraat kararının kesinleştiği tarih arasındaki sürenin 1 yıllık hak düşürücü süre olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Bu karar davacı vekili tarafından istinaf edilmiş, ancak istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Yargıtay ise, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesini onaylayarak, davacı vekilinin temyiz itirazlarını reddetmiştir. Kanunlar: 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 142/1. maddesi, 302/1. maddesi ve 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hükme yönelik, ... Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 03.05.2018 tarihli, 2017/3008 Esas, 2018/792 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan ... 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/131 Esas – 2014/193 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan 06.12.2013 - 16.07.2014 tarihleri arasında 222 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 10.02.2015 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 22.000,00 TL maddi, 30.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece beraat hükmünün 10.02.2015 tarihinde kesinleştiği, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 142/1. maddesinde öngörülen 1 yıllık hak düşürücü süre geçtikten sonra 28.11.2016 tarihinde dava açıldığı gerekçesiyle davanın reddine hükmedilmesi üzerine davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin dava açma süresinin kesinleşen beraat kararının davacıya tebliği ile başlayacağına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan ... Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin 03.05.2018 tarihli, 2017/3008 Esas, 2018/792 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için ... 11. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de ... Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 31.10.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.